خلاصه
سوادا آغاسر، یک مسیحی ایرانی ارمنی و ابراهیم فیروزی، یک نوکیش مسیحی، در ۳۰ مرداد ۱۳۹۲، درست یک هفته قبل از احضار ابراهیم فیروزی برای اجرای حکم یک سال زندان، دستگیر شدند. ابراهیم فیروزی قرار بود در ۲۳ دی ۱۳۹۳ آزاد شود، اما در ۱۷ اسفند ۱۳۹۳ به اتهامات جدید «اقدام علیه امنیت ملی از طریق تجمع و تبانی» مجدداً محاکمه شد.
در ۳۱ فروردین ۱۳۹۴ او به پنج سال دیگر در زندان محکوم شد. یک هفته بعد، سوادا اغاسر همین حکم را دریافت کرد. درخواست تجدید نظر آنها در نهایت در اسفند ۱۳۹۵ رد شد.
پرونده به‌طور کامل
در ۳۰ مرداد ۱۳۹۲، سوادا آغاسر، یک مسیحی ایرانی ارمنی و ابراهیم فیروزی، یک نوکیش مسیحی، طی یورش مأموران امنیتی لباس شخصی به محل کار دوستشان مسعود میرزایی دستگیر شدند. هر سه نفر به مکان نامعلومی منتقل شدند، خانه آقای میرزایی مورد بازرسی قرار گرفت و اموال شخصی او مصادره شد. سپس مسعود میرزایی آزاد شد، اما ابراهیم فیروزی و سوادا آغاسر بازداشت شدند.
این دستگیری‌ها تنها یک هفته قبل از احضار آقای فیروزی برای اجرای حکم یک سال زندانی که در ۲۲ تیرماه دریافت کرده بود، صورت گرفت. این شهروند مسیحی همچنین به دو سال تبعید در شهرستان سرباز در استان سیستان و بلوچستان محکوم شد. اتهامات رسمی وی «تبلیغ علیه نظام از طریق تأسیس و تشکیل اجتماعات مسیحی» و «ارتباط با شبکه‌های ضدانقلاب در خارج از ایران» بود.
ابراهیم فیروزی پیش از این در ۱۷ اسفند ۱۳۹۱ در رباط کریم یکی از شهرهای نزدیک تهران بازداشت شد. وی در حالی که به دلیل فعالیت‌های بشارتی خود تحت بازجویی قرار داشت، به زندان اوین منتقل و به مدت ۱۰ روز در سلول انفرادی نگه داشته شد. او سپس در ۹ اردیبهشت ۱۳۹۲ پس از پرداخت ۳۰۰ میلیون ریال به قید وثیقه آزاد شد.
این نوکیش مسیحی قرار بود در ۲۳ دی ۱۳۹۳ آزاد شود، اما در ۱۷ اسفند ۱۳۹۳ به اتهامات جدید «اقدام علیه امنیت ملی از طریق تجمع و تبانی» مجدداً محاکمه شد. در ۳۱ فروردین ۱۳۹۴ او به پنج سال دیگر در زندان محکوم شد.
یک هفته بعد، سوادا آغاسر همین حکم را دریافت کرد.
درخواست تجدیدنظر آنها در نهایت در اسفند ۱۳۹۵ رد شد. جلسه قبلی قرار بود در ۲۳ دی ۱۳۹۴ برگزار شود، اما پس از عدم حضور یکی از قضات به تعویق افتاد. ابراهیم فیروزی به دلیل ناخوشی از حضور در آن جلسه امتناع کرده بود، اما مورد ضرب و شتم قرار گرفت و سپس به زور به دادگاه منتقل شد که آنجا متوجه شد جلسه قرار است به تعویق بیفتد.
در خردادماه ۱۳۹۴، ابراهیم فیروزی در اعتراض به زندانی بودن در بند با زندانیان غیرسیاسی دست به اعتصاب غذا زد. وی با موافقت مسئولان با ایجاد شرایط بهتر حبس، پس از پنج روز به اعتصاب غذای خود پایان داد.
در تیرماه ۱۳۹۵، مادر این زندانی عقیدتی خواستار آزادی پسرش شد و گفت به دلیل وخامت حالش و از دست دادن بینایی در اخیر به کمک نیاز دارد.
اما درخواست او رد شد و وی در آذر ۱۳۹۷ درگذشت. او به خاک سپرده شد بدون اینکه پسرش بتواند او را ببیند یا در مراسم تشییع جنازه او شرکت کند.
ابراهیم فیروزی پیش از این در سال ۱۳۸۹، ۱۵۴ روز را در زندان قزلحصار کرج گذرانده بود و در دوران بازداشت، پس از دستگیری در ۲۸ دی‌ماه، در مورد فعالیت‌های مسیحی خود بازجویی و به «تبلیغ علیه نظام»، «توهین به مقدسات» و «اقدام علیه امنیت ملی» متهم شد.
سوادا آغاسر دو بار برای یک هفته از زندان مرخصی گرفت – ابتدا در اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۷، و سپس در فروردین‌ماه ۱۳۹۸، که در آن زمان در یکشنبه عید پاک، طبق عادت قبل از زندان، در گروه کر کلیسای آواز خواند. او همچنین تولد ۳۰ سالگی خود را در زمان مرخصی جشن گرفت.
در ۳۰ تیر ۱۳۹۸، پس از گذراندن نیمی از دوران حبس پنج ساله خود، برای سوادا آغاسر «آزادی مشروط» از زندان صادر شد. در صورت رعایت شرایط آزادی که شامل ممنوعیت بشارت می‌شود، سوادا مجبور نخواهد بود به زندان بازگردد.
ابراهیم فیروزی پس از پایان دوره حبس خود، در ۶ آبان ۱۳۹۸ از زندان آزاد شد، اما تنها دو هفته بعد دوره دو ساله تبعید خود را در استان دورافتاده سیستان و بلوچستان آغاز کرد. در ۲۱ اسفند ۱۳۹۸، تبعید این شهروند مسیحی به دلیل یک مرخصی «غیرمجاز» ۱۱ ماه تمدید شد.
ابراهیم فیروزی توسط مأموران اطلاعات در محل تبعیدش، در آبان ۱۳۹۹، به اتهامات جدید «توهین به مقدسات» که حداکثر پنج سال حبس در پی دارد و «تبلیغ علیه دولت از طریق تبلیغ دین مسیحیت» که می‌تواند حداکثر تا یک سال زندان بدنبال داشته باشد، تهدید شد.
البیه، دادستان آن منتقه تنها پس از ۱۰ دقیقه این ادعاها را رد کرد.
توصیه‌ها
ماده ۱۸ از جامعه بین‌المللی درخواست می‌کند:
از دولت ایران بخواهید به تعهدات خود بر اساس قانون اساسی خود و قوانین بین‌المللی، از جمله مقررات مربوط به آزادی مذهب یا عقیده مندرج در میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، که ایران یکی از کشورهای امضا کننده آن است، پایبند باشد.
خواهان تبرئه فوری ابراهیم فیروزی و آزادی او از تبعید شوید.
خواستار اعمال سریع روند قانونی در مورد همه کسانی که به دلیل ایمان و فعالیت‌های مسیحی خود بازداشت شده‌اند و/یا در انتظار اتهامات، محاکمه‌ها، احکام یا جلسات تجدید نظر هستندُ شود.
از جاوید رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران، در نظارت بر رعایت استانداردهای بین‌المللی حقوق بشر، از جمله آزادی مذهب یا عقیده، حمایت کنید.
پیش‌زمینه
نقض حقوق بشر در ایران در سال‌های اخیر افزایش قابل توجهی داشته‌است، به ویژه در آزار و اذیت اقلیت‌های دینی و مذهبی، به ویژه مسیحیان جنبش کلیسای خانگی ایران.
جوامع مسیحی آشوری و ارمنی تا حدی از آزادی برای عبادت برخوردار هستند، اگرچه برگزاری مراسم به زبان فارسی (زبان مشترک نوکیشان) برای این کلیساها غیرقانونی است.
اناجیل و سایر ادبیات مسیحی نیز به زبان فارسی غیرقانونی هستند و کسانی که چنین مطالبی را در اختیار دارند، مخصوصاً به مقدار کافی برای توزیع، ممکن است با برخورد شدید و مجازات زندان مواجه شوند.
بنابراین، جامعه رو به رشد نوکیشان مسیحی اجازه حضور در کلیساهای به رسمیت شناخته شده را ندارد و آنها باید برای عبادت در کلیساهای خانگی مخفی گرد هم آیند و در خطر دستگیر و زندانی شدن قرار می‌گیرند.
در چند سال گذشته، تعدادی از مسیحیان به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» به حبس بین ۱۰ تا ۱۵ سال محکوم شده‌اند. از این اتهامات سیاسی استفاده می‌شود تا از اعتراض بین‌المللی در مورد اتهامات با انگیزه مذهبی مانند «ارتداد» جلوگیری شود.
افراد بازداشت شده یا متهم اغلب مجبورند مبالغ گزافی را برای وثیقه فراهم کنند. ولی از آنجایی که می‌داند محاکمه عادلانه و حکم عادلانه در انتظارشان نخواهد بود، تصمیم می‌گیرند از کشور فرار کنند و اغلب بسیاری از وثیقه‌ها ضبط می‌شود.
کسانی که در انتظار محاکمه هستند و از کشور فرار می‌کنند به صورت غیابی محاکمه می‌شوند. بسیاری از آنها با یک روند حقوقی طاقت فرسا روبرو خواهند شد و تا زمان رسیدگی به پرونده آنها ، که ممکن است چندین سال طول بکشد، زندگی آنها در حالت بلاتکلیف قرار دارد.
اکثر مسیحیان دستگیر شده در چند سال اخیر، یا پس از اتمام دوران حبس خود یا پس از قرار وثیقه برای آزادی موقت، با اخطارهای شدید و تهدید علیه هرگونه فعالیت بیشتر مسیحی، آزاد شده‌اند.
پس از آزادی، آنها به دقت تحت نظر قرار می‌گیرند و اگر مشارکت در هر گونه فعالیت مسیحی داشته باشند یا مشکوک به مشارکت باشند، خطر دستگیری مجدد و زندانی شدن آنها وجود دارد.
ایران در فهرست ۲۰۱۹ دیده‌بان جهانی درهای باز، از ۵۰ کشور با سخت‌ترین شرایط زندگی برای مسیحیان، در رده نهم قرار دارد. همان‌طور که عفو بین‌الملل با اشاره به سال ۲۰۱۸ به عنوان «سال شرم» ایران تأکید کرد، سال گذشته حداقل ۱۷۱ مسیحی به دلیل انجام مسالمت‌آمیز آیین ایمان مسیحی خود دستگیر شدند.
