سموئل جردن، میسیونری آمریکایی، بیش از یک قرن پیش یکی از تأثیرگذارترین نهادهای آموزشی ایران را بنیان نهاد و نسل‌هایی از نخبگان ایرانی را برای خدمت به جامعه تربیت کرد. این فارغ‌التحصیل الهیات از دانشگاه پرینستون، که ملک‌الشعرای بهار لقب «طبیب درد نادانی» را به او داده بود، دانش‌آموزان را به میهن‌دوستی و یاری‌رسانی به مردم، به‌ویژه در دوران قحطی و بیماری، تشویق می‌کرد. هم در دوره قاجار هم در دوره پهلوی به پاس خدماتش به وی مدال اعطا شد.