طبق گزارش های رسیده به سازمان «ماده ۱۸»، احمد (یوحنا) سرپرست ومرتضی حاجب مشهود کاری،دو نوکیش مسیحی که همزمان با ایوب (فرزین) پوررضازاده در رشت بازداشت شدند،  سه شنبه، ۳۰ شهریور ماه،هرکدام با قید وثیقه ۴۰۰ میلیون تومانی در شعبه ۴ بازپرسی دادگاه انقلاب به ریاست بازپرس رجبی تا تشکیل دادگاه به طور موقت آزاد شدند.

با گذشت ۱۸ روز از بازداشت ایوب پوررضازاده،نوکیش مسیحی، در رشت، توسط نیروهای امنیتی، همچنان در مورد محل بازداشت و وضعیت وی اطلاعی در دست نیست.

نزدیکان حال عمومی آقایان سرپرست و مشهودکاری را «خوب» و با «روحیه بالا» توصیف کرده‌اند.

 احمد سرپرست، ۲۵ ساله، و ایوب رضازاده، ۲۸ ساله، یکشنبه، ۱۴ شهریور ماه، توسط مأموران اطلاعات سپاه، در یورشی به یک کلیسای خانگی در رشت بازداشت شدند. مأموران امنیتی سپاه، همزمان با بازداشت این دو نفر، مرتضی حاجب مشهود کاری، ۳۸ ساله،شهروند مسیحی دیگری را در منزلش در شهر رشت بازداشت کردند.

آقایان سرپرست و حاجب مشهودکاری گفته‌اند که ایوب رضازاده را فقط در روز اول بازداشت در بازداشتگاه اطلاعات دیده‌اند و بعد از آن خبری از او نداشته‌اند.

احمد سرپرست و مرتضی حاجب مشهودکاری، ۱۴ روز توسط اطلاعات سپاه در سلول انفرادی محبوس بودند و پس از انتقال به زندان لاکان رشت، چهار روز در بند عمومی نگهداشته شدند.

در مورد آقایان سرپرست و مشهودکاری، طی مراحل بازجویی‌ها، اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» علیه آنها مطرح بوده ولی در بازپرسی اشاراتی نامشخص به ماده۴۹۹ یا ۵۰۰ مکرر داشته است. اما اتهامات دقیق آنها هنوز کاملا روشن نیست.

سازمان حقوق بشری «آرتیکل ۱۹»، اول اسفند ماه ۹۹، با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرده بود که «الحاق دو ماده ۴۹۹ و ۵۰۰ مکرر به قانون مجازات اسلامی ایران خطری جدی برای حق آزادی بیان و آزادی دین و عقیده در ایران محسوب می‌شود.»

این نهاد حقوق بشری افزوده بود ماده ۵۰۰ مکرر، «حمله‌ای تمام‌عیار به حق آزادی دین و عقیده است.»

در ماده ۵۰۰ مکرر آمده‌است «تأمین مالی یا هر نوع حمایت مادی دیگر از گروه‌های موضوع این ماده با آگاهی از ماهیت آنها موجب محکومیت به حبس درجه پنج یعنی حبس بیش از دو تا پنج سال می‌شود و اموال متعلق به گروه‌های مزبور به نفع بیت المال مصادره می‌گردد.

حسین احمدی نیاز، وکیل دادگستری که بارها دفاع از زندانیان عقیدتی را برعهده داشته، در مورد تصویب طرح مجازات اهانت‌کنندگان به ادیان در مجلس شورای اسلامی، به «ماده ۱۸» پیشتر گفته بود «تصویب این طرح سرکوب و مجازات نوکیشان مسیحی یا افراد دیگر متعلق به ادیان و مذاهب غیررسمی را تسهیل می‌کند.»

از ضبط اموال تا فشار بر خانواده ها

طبق گزارش‌ها، مأموران امنیتی در هجوم به کلیسای خانگی رشت در چهاردهم شهریور ماه،  با افراد حاضر رفتار به شدت «تند» و «تحقیرآمیزی» داشته و آن‌ها را تهدید کرده‌اند که اگر بار دیگر کنار یکدیگر جمع شوند با آن‌ها به نحو دیگری برخورد خواهد شد. همه کتاب‌ها و جزوات موجود در کلیسای خانگی و تلفن همراه یکی از مسیحیان حاضر در کلیسا را نیز ضبط کردند. همچنین آن‌ها را تهدید کرده‌اند که اگر یورش مأموران به کلیسای خانگی در رسانه‌ها اطلاع‌رسانی شود یا سایر زندانیان مسیحی مطلع شوند، در غیر این صورت برای همه آن‌ها پرونده‌سازی خواهند کرد.

ماموران امنیتی، آقایان سرپرست و  پوررضازاده را به منزلشان برده و منزل آن‌ها را تفتیش کردند.

در زمان بازداشت فلش‌ها، جزوات، تلفن همراه، کتاب‌ها و هر کاغذی که نام مسیح و مسیحیت بر روی آن نوشته شده بود را ضبط کردند. لازم است ذکر شود که علاوه بر موارد فوق، تلفن همراه تمام اعضای خانواده فرزین پوررضازاده و همسر مرتضی حاجب مشهود کاری را نیز ضبط کرده‌اند.

مأموران امنیتی برای ورود به کلیسای خانگی، منزل شخصی، تفتیش منازل و ضبط وسایل آن‌ها هیچ گونه حکم و مجوزی ارائه نداده‌اند.

حکومت ایران کلیساهای فارسی‌زبان را تعطیل کرده، به منازل مسیحیان و کلیساهای خانگی حمله کرده، مسیحیان را مورد اذیت و آزار قرار می‌دهند.

پیشتر مادر آقای سرپرست علیرغم سن بالا و وضعیت جسمی نامساعد، برای پیگیری وضعیت وی به شعبه ۴ بازپرسی دادسرای رشت مراجعه کرده بود اما نه تنها با هیچ پاسخی مواجه نشده بلکه با برخوردهای بسیار توهین آمیز مواجه شده‌است. یکی از اعضای خانواده آقای مرتضی حاجب مشهود کاری را هم احضار و بازجویی کردند.

 حکومت ایران بارها در گذشته فشار زیادی را بر اعضای خانواده مسیحیان بازداشتی وارد کرده و حتی مورد تفتیش عقاید قرار داده‌است.

کمیسیون آمریکایی آزادی مذهبی در جهان، در گزارش سالیانه خود که اردیبهشت ماه منتشر شده، از تشدید سرکوب اقلیت‌های دینی و مذهبی در ایران گزارش می‌دهد. این کمیسیون در ابتدای گزارش آمده‌است که در سال ۲۰۲۰، تعداد زیادی از مسیحیان مورد تعرض قرار گرفته و بازداشت شدند. این مسیحیان به‌طور غیرعادلانه به سال‌ها زندان محکوم شدند.

سازمان مسیحی «درهای باز» در گزارش سالیانه خود، ایران را هشتمین کشور «مسیحیت ستیز» جهان خواند.