در روز ۶ تیر ماه، «دابرینا بِت تمرز»، دختر کشیش «ویکتور بِت تمرز و شامیرام عیسوی» در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در ژنو به دادخواهی از حقوق پایمال شده مسیحیان ایرانی از جمله خانواده‌اش پرداخت. تنها به دلیل شرکت در فعالیت‌های مسالمت آمیز مسیحی، کشیش ویکتور بت تمرز به ۱۰ سال زندان و شامیرام عیسوی به ۵ سال زندان محکوم شده است. برادر دابرینا بِت تمرز، «رامئیل بت تمرز» نیز اکنون با قرار وثیقه آزاد است.
پیام دادخواهی دابرینا بِت تمرز به نمایندگی از ائتلاف جهانی مسیحیان بشارتی (انجیلی) برای مقامات شورای حقوق بشر سازمان ملل خوانده شد. در این پیام آمده است که اتهام وارد شده بر خانواده او اقدام علیه امنیت ملی با تشکیل و اداره کلیساهای خانگی، شرکت در سمینارهای مسیحی در خارج از کشور، و همچنین آموزش رهبران مسیحی در ایران جهت جاسوسی است. او با تکذیب این موارد گفت: «این اتهامات واهی است و این بی‌عدالتی محض است». او همچنین افزود:«آنچه که بر خانواده من گذشته است تنها نمونه از این موارد نیست. امروزه مسیحیان ایرانی بسیاری براساس چنین اتهامات بی‌اساسی حکم‌های سنگین دریافت کرده‌اند. این کار نادرست است و این پرونده‌ها باید بسته شوند.» دابرینا بِت تمرز در ادمه گفت: «مسیحیان ایران تروریست نیستند. همانگونه که پدر من در آخرین جلسه دادگاه خود عنوان کرد و من هم دوباره آن را تکرار می‌کنم، ما عاشقانه کشور خودمان را دوست داریم، برای مسئولان کشور دعا میکنیم و قصد مبارزه با حکومت را نداریم.»
ائتلاف جهانی مسیحیان بشارتی (انجیلی) از حکومت ایران خواسته است که به آزار دینی مسیحیان براساس اتهامات نادرست و بی اساس پایان دهد و به حق آزادی دین و عقیده شهروندانش احترام بگذارد.
کشیش ویکتور بت تمرز و همسر او شامیرام عیسوی تا پیش از بسته شدن کلیسانی پنطیکاستی آشوری شهرآرا در تاریخ ۱۱ فروردین ۱۳۸۸ (برابر با ۳۱ مارس ۲۰۰۹ میلادی)، از رهبران رسمی این کلیسا در تهران بوده‌اند. با فشار نهادهای امنیتی و مداخله یوناتن بت‌کلیا، نماینده آشوری مجلس شورای اسلامی، کشیش بت تمرز از رهبری این کلیسا برکنار شد و جلسات این کلیسا که به زبان فارسی ارائه میشد نیز پایان یافت.
برخلاف ادعاهای حکومت ایران، جامعه مسیحیان ایران با آزار دینی و تبعیض سازمان یافته و ساختاری مواجه است. در چهار دهه گذشته شمار نوکیشان مسیحی افزایش چشمگیری داشته است و این موجب نگرانی صاحبان قدرت در ایران شده است. از این رو آنان محدودیت‌های بسیاری را اعمال کرده‌اند، از جمله: ممنوعیت حضور نوکیشان مسیحی در کلیسا، نقض آزادی پرستش و اجتماع، تعطیل کردن تنها مرکز نشر کتاب مقدس مسیحیان به زبان فارسی، بازداشت، زندانی کردن و حتی قتل رهبران مسیحی و بسیاری موارد دیگر.
آزادی برای مسیحیان ایران فقط زمانی محقق خواهد شد که آزادی مبتنی بر حقوق بشر و اصول آزادی برای تمامی مردم سرزمینمان ایران عملی شود و رعایت حقوق اقلیتهای دینی و قومی نخستین قدم در تحقق یک آزادی حقیقی و راستین محسوب میشود که نیاز به حمایت و همکاری دسته جمعی دارد.
دهان و زبان خود را باز کن و از حق مردمی که مورد ظلم و ستم قرار گرفته اند دفاع کن و دهان و زبان خود را باز کن و به انصاف و عدالت داوری کن و به داد جفا دیدگان و مظلومان و ستمدیدگان و فقیران و نیازمندان برس.
امثال سلیمان ۸:۳۱