جیمز کاویزل، که پیشتر در فیلم »مصائب مسیح» مل گیبسون، نقش اول را ایفا کرد، این بار در فیلم «کافر» به کارگردانی سیروس نورسته، در نقش گروگان و زندانی آمریکایی در ایران ظاهر شدهاست. در این فیلم، همسر این گروگان آمریکایی، تلاش میکند که وی را آزاد کند و در این میان با کلیسای خانگی آشنا میشود.
سیروس نورسته، نویسنده و کارگردان آمریکایی ایرانیتبار این فیلم به «ماده ۱۸» میگوید «این فیلم، برای نخستین بار به موضوع کلیساهای خانگی پرداختهاست.» در این فیلم اعضای یک کلیسای خانگی به کلودیا کاروان که در نقش همسر گروگان آمریکایی نقش ایفا میکند، یاری میرسانند تا شوهرش را آزاد کند.
سیروس نورسته، پیشتر فیلم «ثریا م.»، را که داستان «سنگسار یک زن بی گناه» در ایران را روایت میکند، کارگردانی کردهاست. شهره آغداشلو در این فیلم نقش ایفا کردهاست. وی همچنین فیلم «مسیح جوان» را کارگردانی کرده که داستانی تخیلی از کودکی عیسی مسیح است.
کارگردان فیلم «کافر»، به «ماده ۱۸» میگوید «به معنای واقعی این فیلم از وقایع واقعی الهام گرفته شدهاست، زیرا از بسیاری جهات براساس اخبار و تیترهای مطبوعات امروزی است.»
آقای نورسته میگوید که «کافر» فیلمی مهیجی است که در خاورمیانه اتفاق میافتد. این کارگردان آمریکایی ایرانی میگوید «این فیلم، از زندانیهای آمریکایی در ایران الهام گرفتهاست، زندانیهایی که در واقع گروگانهای حکومت اسلامی هستند که از آنها برای چانه زنی در مذاکرات استفاده میکند.»
آقای نورسته از بحران گروگانگیری ۴۰ سال پیش میگوید، زمانی که ۵۲ آمریکایی به مدت ۴۴۴ روز در سفارت آمریکا به گروگان گرفته شدند و این خبر در صفحه نخست رسانهها بود. وی میافزاید در مقایسه با امروز اخبار مربوط به گروگانها کمتر مورد توجه قرار میگیرند.
این کارگردان با اشاره به آمریکاییهای زندانی در ایران میافزاید که مهم نیست پنج نفر، هفت نفر یا نه نفر در زندان باشند، ولی پوشش خبری در این مورد مهم است.
وی میگوید که برایش جالب است که برخی از این زندانیان به دلیل ایمانشان به زندان متهم شدهاند.
آقای نورسته میافزاید «تعدادی از آنها به جرایم مختلف متهم شدهاند. بسیاری از این اتهامات معمولاً به جاسوسی و غیره مربوط میشوند، که معمولاً واقعیت ندارند. اما برخی از این اتهامات به ایمان مسیحی آنها مربوط میشود.»
حکومت ایران بارها با اتهامهایی مختلف از جمله جاسوسی، ایرانیان دو تابعیتی و حتی غیر ایرانی را بازداشت کرده، بدون آنکه مدارک و اسنادی در این مورد ارایه دهد. حکومت اسلامی بارها افراد را به دلیل رد همکاری با این حکومت به زندان انداختهاست.
اخیر کایلی مورگیلبرت، پژوهشگر سیاست خاورمیانه و تحصیلکرده دانشگاه کمبریج، بعد از بازداشت در ایران به اتهام جاسوسی محاکمه و به ده سال زندان محکوم شد. خانم مورگیلبرت در نامههایی از داخل زندان اوین نوشته مبنی بر اینکه «به او پیشنهاد آزادی از زندان به ازای جاسوسی برای سپاه پاسداران دادهاند» اما او این پیشنهادها را رد کردهاست.
این کارگردان که برای «نخستین بار به موضوع کلیساهای خانگی در ایران پرداخته»، میگوید که برخی از کلیساهای خانگی توسط زنان اداره میشود که این واکنشی به سرکوب حکومت جمهوری اسلامی و آیت اللهها است.
در سالهای گذشته، جمهوری اسلامی کلیساهای فارسیزبان را تعطیل کرده و ایمانداران مسیحی، علیرغم فشار حکومتی، مراسم عبادتی خود را در منازل شخصی برگزار میکنند.
وی که خودش نوکیش مسیحی است، میگوید برایش جالب است که برخی از افراد فقط به دلیل فعالیت عقیدتی و توزیع کتاب مقدس بازداشت شدهاند.
در چهار دهه گذشته، بارها مأموران امنیتی با یورش به جلسات عبادتی مسیحیان، کتاب مقدس و نشریات مسیحی را ضبط و این شهروندان مسیحی را با اتهاماتی از قبیل «تبلیغ علیه نظام» به زندان فرستادهاست.
این کارگردان از ایماندار شدن خود به مسیح میگوید «خانواده من واقعاً هرگز مسلمان مؤمن نبودند، اما ما همیشه احترام خاصی نسبت به همه ادیان داشتیم، گرچه ما واقعاً در محیطی بسیار سکولار بزرگ شدیم. من در ایالات بزرگ شدهام، با یک دختر از ایالت اوهایو ازدواج کردهام. به تدریج و گام به گام، مسیحی شدم که تا حدی تحت تأثیر تجربیات پسرم قرار گرفتم.»
وی افزود: «پسر جوانتر ما سالهای سختی را پشت سر گذاشته بود و من فکر میکنم این یافتن ایمان به مسیح بود که زندگی او را تغییر داد و ما شاهد آن بودیم؛ و این بر همسرم و من نیز تأثیر گذاشت.»
سیروس نورسته گفت که جنبش کلیساهای خانگی، یک حرکت و جنبش واقعی در داخل ایران است که در نتیجه انواع سرکوبها در داخل کشور ایجاد شدهاست.
آقای نورسته در ایالات متحده از پدر و مادر ایرانی متولد شد و برخی از سالهای نخستین عمر خود را در ایران گذراند.
این کارگردان آمریکایی ایرانی تبار که در سال ۱۹۷۷ میلادی آخرین باری بوده که به ایران سفر کرده، مسایل ایران را از نزدیک دنبال میکند.
وی میگوید مقاومت و اعتراض مردم ایران ادامه دارد و یادآوری میکند که هزار و ۵۰۰ نفر در تظاهرات آبان ماه جان باختند.
این کارگردان گفت امیدوار است که فیلمش توجه جهانیان را دوباره به چالشهای روزمره ای پیش روی ایرانیان معطوف کند.
این فیلم که روز ۱۸ سپتامبر در سینماهای آمریکا به نمایش در میآید.
من هم به سهم خود منتظرم تا این فیلم را ببینم. ولی امیدوارم که مطالب و قضایای موجود در فیلم به زیان و به خطر انداختن کلیسای زیرزمینی ایران و مسیحیان نگردد.