دیوید اسمیت، نماینده ویژه بریتانیا در امور آزادی دین یا باور روز چهارشنبه،سوم اردیبهشت ۱۴۰۴، در مراسم ارائه گزارش سالانه چهار نهاد مسیحی در مورد وضعیت مسیحیان ایران در پارلمان بریتانیا گفت «کمتر کشوری در جهان از آزادی دینی کمتر از ایران برخوردار است.»

جلسه پارلمان بریتانیا برای بررسی هفتمین گزارش سالانه سازمان ماده ۱۸ با همکاری سه سازمان جهانی مسیحی، «درهای باز»، «همبستگی جهانی مسیحی» و «دیده‌بان خاورمیانه»، درباره وضعیت مسیحیان ایران،برگزار شد.

در جلسه پارلمان بریتانیا،جینا رومرو، گزارشگر ویژه سازمان ملل در زمینه حقوق آزادی تجمعات مسالمت‌آمیز و انجمن‌ها،منصور برجی،مدیر سازمان ماده ۱۸ و همچنین ساغر منصوری،نوکیش مسیحی، نیز مشارکت داشتند. این سومین جلسه سالانه پارلمان بریتانیا برای بررسی گزارش سالانه این چهار نهاد مسیحی محسوب می شود.

آقای اسمیت که ریاست جلسه را بر عهده داشت، به برخی آمارهای گزارش که آن را «هشداردهنده» توصیف کرد اشاره کرد، از جمله: ۱۳۹ مورد بازداشت مستند مسیحیان در سال ۲۰۲۴، ده‌ها ممنوعیت سفر، صدها هزار دلار جریمه، شواهدی از شکنجه و هدف قرار دادن دارایی های مسیحیان.

او افزود که شخصاً تحت تأثیر داستان‌های مسیحیان ایرانی قرار گرفته است و خود به یکی از پناهجویان مسیحی ایرانی در روند درخواست پناهندگی کمک کرده است. او گفت که این پناهجو پس از دستگیری به خاطر ایمانش از ایران فرار کرده و اکنون در بریتانیا پذیرفته شده و «در حال شکوفایی» است.

اما اسمیت اضافه کرد: «هرچند داشتن مشارکت با هم‌ایمانانم – در این مورد، سایر مسیحیان از سراسر جهان – شگفت‌انگیز است و فرصتی برای یادگیری و تعامل فراهم می‌آورد، ولی ای کاش چنین واقعه ای پیش نمی‌آمد و آن فرد می‌توانست در کشور محبوب خود بماند و در آنجا به عنوان یک مسیحی در آرامش زندگی کند.»

«نقض آشکار آزادی تجمع و انجمن»

در سخنان خود، جینا رومرو اظهار داشت که گزارش ارائه شده «نقض‌های آشکاری» از حقوق مسیحیان ایرانی در زمینه آزادی تجمع و تشکیل انجمن را نشان می‌دهد و از ایران خواست تا «قوانین و رویه‌های خود را برای محافظت و تضمین این حقوق بدون تبعیض، و همچنین حقوق آزادی بیان، وجدان، باور و دین، تعدیل کند.»

او تأکید کرد که مأموریت او شامل حمایت از گروه‌های مبتنی بر ایمان است که «قطعا شامل مراسم‌های عبادی نیز می‌شود.»

خانم رومرو توضیح داد که ماده ۶ اعلامیه حذف ناپذیری تحمل‌ناپذیری بر اساس دین یا باور، «حق آزادی اندیشه، وجدان، دین یا باور» را تضمین می‌کند، از جمله «آزادی عبادت یا تجمع مرتبط با دین یا باور» و همچنین «ایجاد و نگهداری اماکن عبادی» و «دسترسی به منابع»، که بخشی از آزادی تشکیل انجمن است.

او تصریح کرد که برچسب‌زنی ناعادلانه، جرم‌انگاری، ممنوعیت یا محدودیت‌های تحمیلی علیه گروه‌های مذهبی یا مبتنی بر ایمان به بهانه ابراز ایمان یا باور، حقوق آزادی تجمع و انجمن را محدود می‌کند.

گزارشگر ویژه سازمان ملل  افزود که هرگونه محدودیت باید مطابق با اصول قانونی، تناسب و ضرورت باشد و هشدار داد که ادعای تهدید امنیت ملی باید به طور واضح اثبات شود، نه اینکه صرفاً بهانه‌ای برای سرکوب آزادی‌ها باشد.

مسیحیان فارسی‌زبان  حق داشتن کلیسا ساختمانی ندارند و حکومت با یورش به کلیساهای خانگی، آنها را مورد اذیت و آزار قرار می دهد. بیش از سه سال پیش، کمپین «کلیسا حق همه مسیحیان است» که با همت گروهی از نوکیشان مسیحی آزار دیده و زندانی در ایران، و «سازمان ماده ۱۸» راه‌اندازی  شده، از حکومت جمهوری اسلامی می‌خواهد تا به حق شهروندان مسیحی فارسی‌زبان برای داشتن محل عبادت احترام گذارد. بسیاری از نوکیشان مسیحی با پیام های ویدیویی و نامه، با حمایت از این کمپین، از حکومت ایران پرسیده اند که «یک مسیحی فارسی‌زبان کجا باید عبادت کند تا کارش به زندان ختم نشود.»

طبق گفته خانم رومرو گزارش موارد نقض مستند شده شامل:

• احضار مسیحیان به دادگاه با اتهامات مبهم مانند «برهم زدن امنیت کشور».
• تخریب کلیساها و حذف رهبران آنها به اتهام «غیرقانونی بودن».
• بازداشت به دلیل شرکت در تجمعات مسالمت‌آمیز از جمله جشن‌های کریسمس.
• آزار و اذیت نهادهای مسیحی به بهانه دریافت کمک‌های مالی خارجی.
• تخریب اماکن عبادی و مصادره اموال.
• جرم‌انگاری تجمعات خانگی برای عبادت و غسل تعمید.

ساغر منصوری: نه سال زندگی با آسیب روحی

ساغر منصوری، نوکیش مسیحی مسیحی، داستان فرارش از ایران در سال ۲۰۱۶ پس از یورش به خانه‌اش و بازداشت خود و هشت نفر دیگر، از جمله دو خواهر کوچکترش، را بیان کرد.

او گفت که کلیسای جماعت ربانی مرکزی در تهران در سال ۲۰۱۳ بسته شد و آنها مجبور شدند در خانه‌های خود عبادت کنند. او که تحصیلات روانشناسی بالینی داشت، به بسیاری از نیازمندان مشاوره می‌داد.

خانم منصوری شرح داد که نیروهای امنیتی با اهرم در را شکستند، وارد خانه شدند، ۸ نفر را بازداشت کردند، و وسایل شخصی از جمله موبایل‌ها را توقیف کردند.

او به بازجویی‌ها و تهدیدهای مأموران اشاره کرد: «آنها به من گفتند کتاب مقدس خود را دیگر نیاز نخواهی داشت چون می‌خواهی مسلمان شوی.»

این نوکیش مسیحی گفت خانواده‌اش مجبور شدند به طور غیرقانونی و خطرناک ایران را ترک کنند و اضافه کرد: «تا امروز، خانواده من و من همچنان از آسیب روحی رنج می‌بریم. دادگاه ما را به پنج سال زندان و دو سال ممنوعیت سفر محکوم کرد. یعنی هرگز نمی‌توانم به خانه بازگردم.»

ساغر منصوری خطاب به حضار گفت: «من امروز قلبم را باز کردم و دردم را با شما به اشتراک گذاشتم. لطفاً فراموش نکنید: من تنها نیستم. بسیاری مانند من وجود دارند.»

برجی:  گزارش «نوک کوه یخ» تنها بخش کوچکی از واقعیت را بازتاب می‌دهد

منصور برجی، مدیر سازمان ماده ۱۸، گفت: «آمارهایی که در این گزارش می‌بینید باید قطعاً همه ما را شوکه کند.»

او افزود: «تا کنون دست‌کم ۱۳۹ نفر از مسیحیان شناخته شده‌اند که بازداشت شده‌اند، و این فقط شامل کسانی می‌شود که بازداشت و زندانی شده‌اند؛ در حالی که بسیاری دیگر تحت تاثیر قرار گرفته‌اند — اعضای خانواده، عزیزانی که همچنان نگران وضعیت آنها هستند. همچنین مجموعاً ۲۶۳ سال حکم زندان صادر شده است، که این رقم شش برابر سال قبل است.»

اقای برجی توضیح داد که اگرچه قانون اساسی ایران و تعهدات بین‌المللی که این کشور امضا کرده، آزادی مذهبی را تضمین می‌کند، اما واقعیت برای مسیحیان و سایر اقلیت‌های مذهبی در ایران «کاملاً متفاوت» است.

او همچنین بر اهمیت افشای اسناد قوه قضاییه تهران در سال ۲۰۲۴ تأکید کرد و گفت که این اسناد «از اهمیت عمیقی برخوردارند»، چرا که «دولت ایران معمولاً گزارش‌های نقض حقوق بشر را به عنوان “جانبدارانه” یا “جعلی” رد می‌کند، اما این اسناد شواهد عینی‌ای ارائه می‌دهند که قابل چشم‌پوشی نیستند.»

برجی اضافه کرد که عنوان گزارش، «نوک کوه یخ» نشان می‌دهد که نقض‌های مستند شده تنها بخش کوچکی از واقعیت را بازتاب می‌دهند و «بسیاری دیگر از موارد گزارش نمی‌شوند.»

فراخوان برای اقدام بین‌المللی

در پایان مراسم، سام میلر از سازمان درهای باز خواستار اقدامات قوی‌تر بریتانیا علیه نقض آزادی‌های دینی در ایران شد، از جمله:

• اعمال تحریم‌های هدفمند علیه ناقضان حقوق بشر.
• حمایت از پناهجویان ایرانی در کشورهایی مانند ترکیه و گرجستان.
• ایجاد مسیرهای قانونی امن برای پذیرش پناهجویان مسیحی در بریتانیا.
• حمایت از گزارش‌های سازمان ملل و ماموریت‌های حقیقت‌یابی مربوط به ایران.
•  موارد خاصی از زندانیان  مسیحی مانند ژوزف و لیدا شاهبازیان، میناخواجوی، هاگوپ کوچومیان، و ناصر نورد گل‌تپه را مطرح کنید؛ افرادی که تصاویرشان در این نشست به نمایش گذاشته شد.
• از ایران درخواست کنید که ماده‌های ۵۰۰ و ۵۰۰ مکرر قانون مجازاتاسلامی را لغو کند که  چرا که ادامه استفاده از این مواد «نقض مستقیممیثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی  محسوب می‌شود.

سام میلر تأکید کرد که بدون پاسخگویی بین‌المللی، این نقض‌ها همچنان ادامه خواهد یافت. وی هشدار داد: «بدون پاسخگویی بین‌المللی، نقض حقوق مسیحیان ادامه خواهند یافت.» دیوید اسمیت در پایان گفت: «فشار بین‌المللی مؤثر است. این بدان معناست که ما وظیفه داریم ادامه دهیم و صدای افراد مظلوم در ایران باشیم.»