براساس اطلاعات رسیده به سازمان ماده ۱۸، مأموران وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی  روز ۲۳ فروردین‌ماه ۱۴۰۴ با همراهی یک مأمور زن به منزل زوج ارمنی، ژوزف شهبازیان و لیدا آلک‌سانی، یورش بردند.

این یورش در حالی انجام شد که آقای شهبازیان هم‌اکنون حدود سه ماه  است که در زندان اوین در بازداشت  به‌سر می‌برد. مأموران پس از تفتیش کامل منزل، تعدادی از وسایل شخصی خانواده را ضبط کرده و خانم آلکسانی را بازداشت و به زندان اوین منتقل کردند.

این اقدام تنها دو روز پیش از مراسم خاکسپاری مادر ژوزف شهبازیان، خانم ژاسمین، انجام شد، در حالی‌که خانواده در حال آماده‌سازی مقدمات مراسم بودند. این بازداشت، در چنین زمان حساسی، فشار روانی و عاطفی مضاعفی بر خانواده وارد کرده است.

ژوزف شهبازیان که پیش‌تر به‌دلیل فعالیت صلح‌آمیز دینی خود یک سال در زندان بوده، در ۱۸ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ بار دیگر توسط مأموران وزارت اطلاعات بازداشت شد. با گذشت حدود سه ماه از بازداشت و با وجود تعیین وثیقه ۴۹۹ میلیون تومانی، او همچنان در بازداشت موقت در زندان اوین به‌سر می‌برد. وی ابتدا نزدیک به دو ماه در سلول انفرادی بند ۲۰۹ نگهداری شد و سپس به اندرزگاه ۴ منتقل گردید.

اتهامات واردشده به این شهروند مسیحی شامل:

•  «تبلیغ علیه نظام و فعالیت تبلیغی مغایر با شرع مقدس اسلام از طریق تشکیل و راه اندازی کلیسای خانگی»
• و تحصیل مال از طریق نامشروع از طریق دریافت ده‌یک و هدایا است.

اقای شهبازیان تمامی این اتهامات را رد کرده و آنها را بی‌اساس و فاقد مستندات قانونی می‌داند. همچنین، وی از حق دسترسی به وکیل تعیینی محروم مانده است.

به‌گزارش منابع سازمان ماده ۱۸، در هفته‌های پس از بازداشت، مأموران امنیتی از طریق تماس‌های تلفنی و حضوری با دوستان و نوکیشان مسیحی (که در بازداشت‌های سال ۲۰۲۰ در تهران و کرج همراه او دستگیر شده بودند)، تلاش کرده‌اند تا شواهدی علیه او جمع‌آوری کنند. یکی از شاهدان اظهار داشته است:

«آنها سعی داشتند با تطمیع یا تهدید ما را وادار به همکاری کنند. از ما می‌خواستند مطالبی غیرواقعی علیه برادر ژوزف بگوییم تا بتوانند علیه او پرونده‌سازی کنند. بازجو تهدید کرد که در صورت عدم همکاری، تحقیقات ناتمام درباره خود ما را از سر خواهند گرفت.»

ادامه فشار بر زندانیان مسیحی

جمهوری اسلامی ایران بارها از اذیت و آزار اعضای خانواده نوکیشان مسیحی به‌عنوان ابزار فشار روانی و سیاسی علیه زندانیان عقیدتی استفاده کرده است.

در هفته‌های اخیر، گزارش‌های متعددی حاکی از تشدید فشارها بر مسیحیان در ایران منتشر شده است؛ از تأیید احکام سنگین برای سه نوکیش مسیحی گرفته تا محرومیت لاله ساعتی از دریافت خدمات پزشکی تخصصی. همچنین، امیرعلی مینایی، نوکیش مسیحی زندانی در اوین، پس از اعتصاب غذا به‌دلیل عدم دریافت درمان، سرانجام به خدمات پزشکی دست یافت و مجاز به تماس تلفنی محدود شد.

ناصر نورد گل‌تپه، که هم‌زمان با ژوزف شهبازیان بازداشت شده بود، نیز با وجود گذراندن پنج سال حبس به‌دلیل باور مسیحی و فعالیت صلح‌آمیز دینی، همچنان در بازداشت است.

در تاریخ ۳ اردیبهشت ۱۴۰۴، دیوید اسمیت، نماینده ویژه بریتانیا در امور آزادی دین یا باور، در مراسم ارائه گزارش سالانه چهار نهاد مسیحی درباره وضعیت مسیحیان ایران در پارلمان بریتانیا اعلام کرد: «کمتر کشوری در جهان وجود دارد که به اندازه جمهوری اسلامی ایران از آزادی دینی محروم باشد.