۱۱ ماه به حکم تبعید ابراهیم فیروزی، نوکیش و فعال مسیحی، در شهرستان سرباز در استان سیستان و بلوچستان، به دلیل آنچه «غیبت» یا «ترک محل اقامت اجباری» عنوان شده، اضافه شدهاست.
ابراهیم فیروزی، که از سال ۱۳۹۲ به دلیل فعالیتهای مربوط به ایمان و باور مسیحیش در زندان به سر میبرد، چهارم آبان ماه سال جاری، پس از تحمل دوران محکومیتش، از زندان رجایی شهر کرج آزاد شد.
آقای فیروزی که پیش از بازداشت در رباط کریم سکونت داشت، پس از آزادی از زندان، برای تحمل حکم دو سال تبعید به شهرستان سرباز فرستاده شد.
آقای فیروزی پس از گذشت مدت کوتاهی از اقامتش در شهرستان سرباز، درخواست مرخصی و سفر به همدان برای حل و فصل برخی مشکلات خانوادگی کرد.
این شهروند مسیحی به ماده ۱۸ گفت که موضوع سفر مربوط به مادرش بود، که در دوران زندانی بودنش درگذشت و علیرغم درخواستش از ملاقات با پسرش، در آخرین روزهای زندگیش محروم شد.
در پاسخ به درخواست آقای فیروزی، مقامات محلی در سرباز گفتند که برای مرخصی کوتاه مدت نباید مشکلی وجود داشته باشد ولی آنها باید این درخواست را با مقامات در رباط کریم بررسی کنند.
به آقای فیروزی گفته شد که منتظر پاسخ آنها باشد اما پس از گذشت چند روز خبری نشد و آقای فیروزی تصمیم گرفت که به امور اداری مربوط به مشکل خودش برسد و در۲۲ آذر ماه از سرباز خارج شد و شش روز بعد دوباره به این شهر بازگشت.
پس از بازگشت به ابراهیم فیروزی اطلاع داده شد که غیبت وی به مراجع قضایی در تهران گزارش شدهاست و او باید از دادگاه در رباط کریم اجازه میگرفتهاست.
با شنیدن این موضوع، وی بلافاصله به رباط کریم رفت و در نهایت قاضی با صدور نامهای دوره غیبت آقای فیروزی را به عنوان مرخصی مجاز دانست.
آقای فیروزی با در دست داشتن نامه قاضی، در ششم دی ماه، به سرباز بازگشت اما به وی گفته شد که در واقع دفتر دادستانی در تهران باید با درخواست وی موافقت میکرد و نه در رباط کریم.
آقای فیروزی پس از سه ماه حکمی از شعبه ۲۴ دادگاه انقلاب تهران دریافت کرده است که طبق آن مجازاتش به اندازه یک سوم دوران محکومیت تشدید میشود. به علاوه در حکم جدید اتهامات نادرستی قید شده است که ارتباطی با هیچ کدام از پروندههای وی ندارد.
ابراهیم فیروزی در مدت سه ماه انتتظار برای دریافت حکم دادگاه در محل تبعید بوده، ولی با این وجود، این سه ماه جزء مدت تبعید حساب نشده و بنابراین در مجموع ۱۱ ماه به تبعید این شهروند مسیحی اضافه شدهاست.
حکم صادره که قطعی بوده و غیر قابل تجدیدنظرخواهی است، بدون تشکیل جلسه دادگاه، و به صورت غیابی صادر شده است. در این حکم حداکثر مجازات ممکن برای این زندانی سابق عقیدتی در نظر گرفته شدهاست.
در حکم صادر شده، قاضی اتهامات نادرستی را به آقای فیروزی نسبت دادهاست؛ اتهام «جاسوسی رایانهای» که هرگز جز اتهامات این شهروند مسیحی نبوده و اتهام «تبلیغات علیه نظام و دین مبین اسلام» که این نوکیش مسیحی قبلاً از آن تبرئه شده است.
ابراهیم فیروزی به ماده ۱۸ گفت: «دادگاه حکم قطعی صادر کردهاست، بدون اینکه فرصتی برای توضیح یا دفاع داشته باشم. اتهامات علیه من در این حکم یا به من هیچگاه به من تفهیم نشده است و یا من از آن چندین سال پیش تبرئه شدهام. به علاوه به من امکان اعتراض هم داده نشده است. بنابراین من تصمیم گرفتم که اعتراض خود را از طریق رسانهها مطرح کنم و خواهان توضیحی باشم.»
وی معتقد است قاضی که «این حکم را صادر کردهاست یا باید فاقد صلاحیت کافی است – به دلیل اشتباهات اساسی که در متن صورت گرفتهاست – یا اینکه این اطلاعات گمراه کننده با هدف آسیب رساندن به شخصیت من در نزد مردم سرباز منتشر شده که مرا به عنوان یک فرد مسیحی پذیرفته و احترام میگذارند.»
منصور برجی، مدیر ماده ۱۸ در این مورد گفت: «مستندات زیادی علیه مقامات ایران در مورد نقض حقوق بشر مطرح است و یکی از اساسیترین آنها عدم رعایت دادرسی در سیستم قضایی است. وارد کردن اتهامات مبهم و بی اساس علیه فعالان دینی و سیاسی از جمله این موارد است و حکم اخیر دادگاه علیه ابراهیم فیروزی، نمونه بارز این امر است.»
شکر برای وجود چنین ایماندارانی در مسیح خداوند که مثل رسولان در قرن اول امین و وفادارانه برای عیسی خداوند ایستاده اند