گزارش‌ها از شیوع کرونا در زندان‌های ایران و بی‌نتیجه ماندن درخواست سازمان عفو بین‌الملل و گزارشگر ویژه سازمان ملل از مقامات جمهوری اسلامی برای آزادی تمامی زندانیان عقیدتی و سیاسی، نگرانی در مورد وضعیت نوکیشان مسیحی و دیگر زندانیان را تشدید کرده‌است.

در روزهای اخیر، برخی از فعالان مدنی و سایت‌های حقوق بشری خبر از افزایش شیوع ویروس کرونا در زندان‌ها و مرگ زندانیان مبتلا به این ویروس را داده‌اند.

ماری (فاطمه) محمدی، نوکیش مسیحی و فعال مدنی در توییتی نوشته «جان عزیزان در بند در خطر است.»

این زندانی سابق عقیدتی خبر از درگذشت دو تن از زنان زندانی در زندان قرچک داده‌است. سایت هرانا نیز گزارشی از مرگ زندانیان بر اثر ابتلا به کرونا در زندان‌های ارومیه و قرچک داده است.

وزارت بهداشت ایران تعداد کل جانباختگان ویروس کرونا در کشور را تا روز چهاردهم فروردین ماه ۳۱۶۰ نفر  و مبتلایان را ۵۰  هزار و ۴۶۸ اعلام کرده‌است. برخی مقامات محلی و نمایندگان مجلس آمار واقعی را بیش از آمار رسمی می‌دانند. بسیاری از شهروندان، به شدت از جمهوری اسلامی به دلیل «پنهان‌کاری» و «سو مدیریت» برای مقابله با کرونا انتقاد کرده‌اند.

اتحادیهٔ اروپا در برابر بحران بهداشتی ناشی از شیوع ویروس کرونا در ایران تصمیم گرفته است ۲۰ میلیون یورو کمک به ایران ارسال دارد.

  مقامات قضاییه ایران برای مقابله با شیوع کرونا، ۸۵ هزار زندانی را به‌طور موقت به مرخصی فرستادند.

در این میان تعدادی از زندانیان عقیدتی از جمله هفت نوکیش مسیحی نیز به مرخصی فرستاده شده‌اند ولی دستکم ده شهروند مسیحی و تعداد زیادی از زندانیان عقیدتی و سیاسی همچنان در زندان به سر می‌برند.

طبق گزارش سالانه ماده ۱۸ که با همکاری چند نهاد بین‌المللی دیگر در ژانویه منتشر شده، ۱۷ شهروند مسیحی در سال ۲۰۱۹ به دلیل ایمانشان به زندان فرستاده شدند.

در میان شهروندان مسیحی زندانی، اعاده دادرسی یوسف ندرخانی، محمدرضا امیدی و زمان (صاحب) فدایی و ناصر نورد گل‌تپه پذیرفته شده ولی علیرغم تأمین قرار وثیقه توسط خانواده‌های این نوکیشان، بازداشت آنها ادامه یافته‌است.

هرکدام از این چهار تن به دلیل فعالیت مربوط به باور و ایمان مسیحیشان به تحمل ده سال زندان محکوم شده‌اند.

 شیوع کرونا در زندان، ادامه بازداشت تعداد زیادی از زندانیان و خطر جانی که آنها را تهدید می‌کند، واکنش‌های زیادی را هم در ایران و هم در جامعه بین‌المللی برانگیخته است. 

سازمان عفو بین‌الملل و جاوید رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد امور ایران خواستار آزادی زندانیان عقیدتی و سیاسی شده اند.

آقای رحمان از آزادی موقت هزاران زندانی در ایران استقبال کرد ولی خاطرنشان کرد فقط زندانیانی که حکمشان کمتر از پنج سال است، آزاد شده‌اند در حالی که افرادی که به احکام سنگین تری محکوم شده‌اند همچنان در زندانند.

نسرین ستوده، حقوقدان و مدافع حقوق بشر در زندان  دست به اعتصاب غذا زده و خواستار آزادی زندانیان سیاسی و تعطیلی بند زنان زندان اوین شده است.

پیشتر برخی از خانواده‌ها و بستگان زندانیان سیاسی و عقیدتی، با فرستادن نامه به قوه قضاییه خواستار آزادی موقت آنها شدند.

اعتراض و درخواست آزادی به زندانیان سیاسی و عقیدتی محدود نمی‌شود. طبق گزارش ها، زندانیان در اعتراض به عدم اعطای مرخصی و بی‌توجهی مسئولان به شیوع کرونا در چندین زندان ایران از جمله زندان عادل آباد شیراز، زندان تبریز، زندان سقز، و زندان مرکزی اهواز دست به اعتراض و شورش زدند.

منصور برجی، مدیر سازمان ماده ۱۸ در گفتگویی با فاکس نیوز (FoxNews) در مورد وضعیت زندانیان می‌گوید «ما در ماده ۱۸، خواهان آزادی بی قید و شرط تمامی مسیحیانی هستیم که به دلیل فعالیت‌های مربوط به ایمانشان و با اتهام‌های بی اساس به زندان فرستاده شده‌اند.»

برجی با اشاره به بحران شیوع کرونا می‌افزاید «آزادی این مسیحیان به ویژه به دلیل وضعیت بحرانی بهداشت و درمان زندانها در شرایط کنونی ضروری تر است.»

منصور برجی با اشاره به اهمیت نقش سازمان‌های جهانی در مورد وضعیت حقوق بشر ایران می‌گوید «جامعه جهانی نیز باید از ایران بخواهد که به تعهدات خود  برای تضمین حق آزادی دین یا عقیده برای هر ند، صرف نظر از پیشینه قومی یا زبانی آنها، پایبند باشد.» وی می افزاید «این امر شامل کسانی نیز می شود که تغییر دین داده اند.» 

دابرینا بت تمرز، فعال مسیحی مقیم اروپا، نیز معتقد است که جامعه جهانی می‌تواند نقش مهمی در مورد وضعیت زندانیان عقیدتی ایفا کند.

 خانم بت تمرز که برادرش رامئیل، مسیحی آشوری و فرزند کشیش ویکتور بت تمرز، از زندان، آزاد شده، در گفتگویی با مجله «مسیحیت امروز» (Chrisianity Today) می‌گوید آگاهی رسانی همیشه کمک می‌کند» و «مورد خطاب قرار دادن مسیحیان تحت جفا توسط ایالات متحده و نهادهای بین‌المللی بسیار تأثیرگذار است.» رامئیل بت تمرز به اتهام برگزاری کلیساهای خانگی به چهار ماه حبس تعزیری محکوم شده بود.

خانواده بت تمرز در سال‌های اخیر تحت فشار شدید بوده‌است. کشیش ویکتور بت تمرز به ده سال زندان و همسرش شامیرام عیسوی، به پنج سال زندان محکوم شده‌اند. آنها به‌طور موقت با قرار وثیقه آزاد شده و حدود سه سال است که در انتظار دادگاه تجدیدنظر بسر می‌برند.

دابرینا بت تمرز که برای آگاهی رسانی در مورد وضعیت خانواده اش بسیار فعال بوده و حتی این موضوع را در کاخ سفید مطرح کرده، می‌افزاید که «توجه بین‌المللی می‌تواند منجر به رفتار بهتر با زندانیان و تبرئه از اتهامات شود.»

 او معتقد است که این یکی از دلایلی است که جلسات دادگاه والدینش به تعویق می‌افتد.

البته آگاهی رسانی مسیحیان ایرانی به انتشار خبر و گزارش در رابطه با شهروندان مسیحی زندانی محدود نمی‌شود و برنامه‌های آموزشی متعددی برای آگاه ساختن ایمانداران مسیحی به ویژه نوکیشان از حقوقشان در ایران تهیه شده‌است.

منصور برجی از اعضای هیئت مدیره «ست سون پارس»،شبکه خبری مسیحیان، به خبرنگار «مسیحیت امروز» می‌گوید «به ایرانیان از همان ابتدا در کودکی گفته می‌شود چه وظایفی دارند و نه چه حقوقی.»

 آقای برجی در مورد اذیت و آزار مسیحیان ایرانی به دلیل فعالیتشان می‌افزاید «نقض حقوق این شهروندان توسط جمهوری اسلامی، غیرقانونی است.»

وی می افزاید «دولت ایران امضا کننده اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی است.»

منصور برجی در مورد تأثیر آگاهی رسانی ایماندارن مسیحی می گوید: «اکنون، وقتی نوکیشان مسیحی به دادگاه احضار می‌ شوند، می‌توانند بدون اینکه فکر کنند خلافی مرتکب شده اند، از خود دفاع کنند.»

وی می افزاید «این آگاه سازی موجب دفاع موثرتر، استقامت ذهنی و تقویت روحیه آنها می‌شود.»

«ست سون پارس» از سال ۲۰۰۶ فعالیت خود را آغاز کرده، دو میلیون مخاطب در ایران و کشورهای همسایه دارد و به جز برنامه‌های مربوط به مسیحیت، به سوژه‌های اجتماعی از جمله «خشونت در خانواده» برای آگاهی سازی مخاطبانش می‌پردازد.

در چهار دهه گذشته، سازمان بین المللی حقوق بشر بارها جمهوری اسلامی را به خاطر نقض حقوق اقلیت های دینی از جمله نوکیشان مسیحی محکوم کرده اند.

بسیاری از نوکیشان مسیحی مانند فعالان مدنی، بهاییان و مدافعان حقوق بشر با اتهامات واهی از جمله «اقدام علیه امنیت ملی» راهی زندان شده‌اند و هم اکنون با شیوع بیماری کرونا در زندان ها زندگی آنها در خطر است.