سازمان مسیحی «درهای باز» یا «اوپن دورز»، روز چهارشنبه، ۲۴ دی ماه، گزارش سالیانه خود را در مورد مسیحیان در جفا در ۵۰ کشور جهان منتشر کرده‌است. طبق این گزارش، جمهوری اسلامی ایران، هشتمین کشور «مسیحیت ستیز» در جهان است.

کره شمالی، افغانستان و سومالی مانند سال گذشته در صدر این لیست قرار دارند. ایران سال گذشته در رتبه نهم قرار داشت.

در گزارش جدید سازمان «درهای باز»، اریتره و یمن پیش از ایران در لیست جای گرفته‌اند و کشورهای عراق، سوریه، سودان و عربستان سعودی، به ترتیب بین رتبه یازده و چهاردهم لیست قرار دارند.

در این گزارش آمده‌است که «دولت ایران، به مسیحیت گرویدن مسلمانان را تلاشی از جانب غرب برای تضعیف حکومت جمهوری اسلامی می‌داند و نوکیشان مسیحی بیشتر از دیگر مسیحیان مورد جفا قرار می‌گیرند. اغلب اوقات کلیساهای مخفی (خانگی) مورد حمله واقع می‌شوند و رهبران و اعضای آنها بازداشت و به اتهام “اقدام علیه امنیت ملی” به حبس‌های طولانی مدت محکوم می‌شوند.»

حکومت ایران بارها بدون ارائه مدرک و سندی با چنین اتهاماتی، شهروندان مسیحی را روانه زندان کرده‌است.

 کلیساهای فارسی‌زبان در سال‌های گذشته توسط حکومت جمهوری اسلامی تعطیل شده و مأموران امنیتی به کلیساهای خانگی حمله کرده و حتی کتاب مقدس مسیحیان را به عنوان مدرک جرم توقیف می‌کنند.

«درهای باز» که به مسیحیان در جفا در بیش از ۶۰ کشور جهان یاری می‌رساند، در گزارش خود می‌افزاید که برخلاف نوکیشان، «ارمنی‌ها و آشوری‌ها، مسیحیانی هستند که در قانون اساسی ایران به عنوان اقلیت دینی به رسمیت شناخته شده‌اند ولی حتی آنها نیز با تبعیض روبرو هستند و شهروندان «درجه دوم» محسوب می‌شوند. آنها حق ندارند در مورد ایمانشان به مسیح با دیگران حرف بزنند یا در مراسم کلیسایی به فارسی حرف بزنند.»

طبق گزارش این نهاد مسیحی بین‌المللی، جفای نوکیشان مسیحی فقط به حکومت ایران محدود نمی‌شود و برخی اوقات خانواده‌ها ی نوکیشان نیز آنها را مورد اذیت و آزار قرار می‌دهند.

«درهای باز» همچنین نوشته که «در دوران کرونا، برای پیشگیری از شیوع بیماری، ارتباط مسیحیان با یکدیگر کاهش یافته و بیشتر برای آموزش و مشارکت به فضای مجازی مراجعه می‌کنند. بسیاری از ایمانداران مسیحی به شدت نیازمند کمک و مواد غذایی هستند.»

این نهاد افزود «برخی از مسیحیان زندانی همراه با هزاران زندانی دیگر برای پیشگیری از شیوع کرونا از زندان آزاد شده‌اند ولی تعدادی از این زندانیان عقیدتی همچنان در زندان‌های پرازدحام ایران بسر می‌برند.»

«درهای باز» سال گذشته در پارلمان اروپا در مورد گزارش سالیانه اش گفت «معمولاً «سرکوب چکشی» مانند حذف فیزیکی مسیحیان به دلیل خشونت شدید، تیتر اخبار می‌شود ولی سرکوب روزانه و بی سر و صدایی نیز وجود دارد که مسیحیان را از حقوق اولیه شهروندی از جمله تدریس و حق کار محروم می‌کند و زندگیشان را تحت فشار شدید قرار می‌دهد.»

 سازمان ماده ۱۸ اخیر در گزارشی در مورد وضعیت مسیحیان در ایران در سال گذشته میلادی نوشت «تبعید، زندان، محرومیت از تحصیل، یورش به کلیساهای خانگی، شلاق خوردن، ضبط اموال شخصی و حتی سلب حق داشتن فرزند خوانده را می‌توان از جمله مصائب جامعه مسیحیان ایران و به ویژه نوکیشان مسیحی در سال ۲۰۲۰ میلادی دانست. مسیحیان ایران همچنان شاهد ادامه تبدیل و تخریب و مصادره مراکز دینی خود بوده‌اند.»