به گزارش کمیته ماده ۱۸، ادی رومِرو، کشیش و فعال حقوق بشر، روز دوشنبه ۲۹ مهرماه ۱۳۹۲ (برابر با ۲۱ اکتبر ۲۰۱۳) در اعتراض به تداوم بازداشتهای خودسرانه، افزایش فشارها بر کلیسا و مسیحیان فعال ایرانی، در برابر زندان اوین دست به اعتراضی مسالمت آمیز زد. بعد از بازداشت وی توسط مأموران امنیتی، تا لحظه انتشار این خبر، اطلاعی از وضعیت و محل نگهداری این کشیش مسیحی در دست نیست.
همزمان ویدیویی از این اقدام اعتراضی در وب‌سایت سازمان حامی وی (http://exodus8one.org) انتشار یافت که حاوی گفتگوی او با مأموران امنیتی بعد از بازداشت است. آقای رومرو برای ضبط وقایع به دوربین مخفی و میکروفن مجهز بوده و به مأموران در مورد انتشار آن در شبکه‌های اجتماعی اطلاع میدهد.
(فیلم تهیه شده از حرکت اعتراض کشیش آمریکایی)
حرکت اعتراضی این کشیش آمریکایی به منظور افزایش آگاهی نسبت به فشارهای وارده بر جامعه مسیحیان فارسی زبان در ایران عنوان شده است. وی به ویژه خواستار آزادی چند مسیحی زندانی به نامهای فرشید فتحی، سعید عابدینی، مصطفی بردبار و علیرضا سیدیان شده است.
آقای رومرو همچنین از وکیل زندانی، محمدعلی دادخواه یاد کرده و خواستار آزادی وی شده است. آقای دادخواه پیش از محکومیت به زندان در سال ۱۳۹۰ دفاع از پرونده نوکیشان مسیحی همچون یوسف ندرخانی را بر عهده داشته است.
بیش از ۴۰ مسیحی در زندان‌های مختلف ایران به دلایل عقیدتی و اغلب با اتهاماتی چون «اقدام علیه امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» زندانی هستند. حداقل ۷ تن از این شهروندان مسیحی به دلیل فعالیتهای کلیسایی و بشارت انجیل مسیح در زندان اوین به سر میبرند.
از جمله این زندانیان، فرشید فتحی، سعید عابدینی، مصطفی بردبار، و علیرضا سیدیان هستند که در بند ۳۵۰ اوین دوران محکومیت چند ساله خود را میگذرانند. آقای فتحی در دیماه ۲۰۱۰ دستگیر و سپس به ۶ سال حبس محکوم شده است. سعید عابدینی، مصطفی بردبار و علیرضا سیدیان نیز هر کدام به ترتیب با محکومیتهای ۸ و ۱۰ و ۶ ساله روبرو هستند.
مریم نقاش زرگران از ۲۴ تیرماه گذشته، دوران حبس ۴ سالهای را در بند نسوان زندان اوین میگذراند.
آقایان ابراهیم فیروزی و سوادا آغاسر نیز در اواخر خرداد ماه بازداشت و اکنون دوران بازجویی را در بند ۲۰۹ زندان اوین سپری میکنند.
کشیش رومرو استاد فلسفه و عهده دار شبانی کلیسای هسیندا در ایالت کالیفرنیا است.
اقدام وی در حالی صورت میگیرد که مذاکرات بر سر مناقشه هسته ای ایران با جامعه جهانی در جریان است. کشیش رومِرو پیشتر هدف خود از این حرکت اعتراضی را یادآوری تعهدات بین المللی حکومت ایران در زمینه حقوق بشر و به خصوص رعایت حق آزادی دین و عقیده معرفی کرده بود که در ماده هجدهم میثاق بین المللی حقوق سیاسی و شهروندی و اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تصریح شده است.
منصور برجی، سخنگوی «کمیته ماده ۱۸» در این رابطه گفت: «آزادی مسیحیان ایرانی که به شکل ناعادلانه ای محکوم به زندان شده‌اند، و همچنین احترام به تعهدات قانونی و بین المللی در رعایت حق آزادی دین و عقیده، مطالباتی هستند که حکومت جمهوری اسلامی ایران نمیتواند در این برهه حساس سیاسی – اجتماعی آنها را به راحتی نادیده بگیرد. علیرغم وعده های داده شده برای رفع نگاه امنیتی به اقلیتهای دینی، مسیحیان فارسی زبان، همچنان تحت فشار قرار داشته و در چند ماه اخیر نیز احکام سنگینی علیه برخی از آنها صادر شده است.»
عزیزان، آیا ضربه هایی که کلیسای خداوند از گروه برانهامیست بعلت نام بردن از “یوسف ندرخانی” بعنوان یک مسیحی خورد کافی نیست که باز هم از “علیرضا سیدیان” برانهامیست بعنوان مسیحی نام می برید؟ ما بعنوان مسیحیان ایران موظف هستیم که از حقوق انسانی عیرضا سیدیان هم دفاع کنیم ولی در عین حال موظف هستیم که مرزبندی هایمان را همیشه و در هر حالتی با بدعتها رعایت و اعلام کنیم تا مبادا گرگانی در لباس میش از این طریق و با سهل انگاری و یا سکوت ما برای خود مشروعیت بخرند و بیفتند بجان گله نو ایمان.
با احترام و در محبت مسیح- کاوه