سازمان ملل متحد
A/68/Slot no.30831
______________________________________________________________________
مجمع عمومی
توزیع: عمومی
تاریخ: ۲۲ اکتبر ۲۱۰۲
زبان اصلی: انگلیسی
نشست شصت و هشتم
( مورد ۰۱ c ( دستور کار موقت
وضعیتهای حقوق و گزارشات گزارشگران ویژه و نمایندگان
گزارش گزارشگر ویژه در مورد وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران
______________________________________________________________________
بخش پنجم از گزارش دکتر احمد شهید به آزادی مذهب می‌پردازد. در این بخش آمده است:
بخش پنجم: آزادی مذهب
دولت ایران ده توصیه مربوط به آزادی مذهب را در بررسی دوره ای جهانی سال ۲۱۰۱ خود، شامل توصیه هایی برای حصول اطمینان از دسترسی به حقوقی که توسط قوانین بین المللی برای اعضاء کلیۀ گروه های مذهبی تضمین شده اند، را پذیرفت. ۶۰ اما گزارشات همچنان ادعا می کنند که علاوه بر محدودیت بر آزادی بیان، اجتماعات و انجمن، اعضاء مذاهب به رسمیت شناخته شده و به رسمیت شناخته نشده مانند بهاییان، مسیحیان، مسلمانان سنی ها، پیروان یارسان، و اعضاء سایر جوامع مذهبی به نحو فزآینده ای مورد انواع مختلف تبعیض های قانونی، شامل استخدام و تحصیل میشوند و غالبا مورد دستگیری های خودسرانه، شکنجه و بدرفتاری قرار میگیرند.
در پاسخ های خود به گزارش فعلی، دولت ایران به این نکته اشاره میکند که چندین توصیۀ بررسی دوره ای که به قصد تقویت آزادی مذهب در کشور بوده اند را پذیرفته است؛ و اینکه قانون اساسی ایران تنها ادیان زرتشتی، مسیحیت، و کلیمی را اقلیت مذهبی رسمی تلقی میکند؛ و اینکه پیروان این مذاهب حق دارند تا باورهای خود را “در محدودۀ قانون” اجرا کنند، که بر پایه شریعت اسلامی استوار شده است.
آقای احمد شهید در بخش مربوط به مسیحیان نیز می‌نویسد:
منابع اعلام کرده اند که حداقل ۲۰ مسیحی در ژوئیۀ ۲۰۱۳ در زندان بوده اند. به علاوه، گزارشات همچنان مبین نقض حقوق مسیحیان، به خصوص گروههای مسیحیان پروتستان انجیلی می باشد که بسیاری از آنان نوکیش هستند ودین خود را به مسلمانان ایرانی تبلیغ میکنند و به آنان خدمات ارائه میکنند. گزارشات جدید همچنین اعلام میکنند که مقامات به کلیساهای پروتستانی که مجوز فعالیت دارند فشار می آورند تا شرکت ایرانیان فارسی زبان و همچنین ایرانیان مسلمان زاده را در مراسم نیایش محدود کنند و اینکه حمله به کلیساهای خانگی و تعطیل کردن آنها امری مستمر است. طبق گزارشات منابع از سال ۲۰۱۰ تا کنون بیش از ۳۰۰ مسیحی دستگیر شده اند و دهها رهبر کلیسا و اعضاء فعال جوامع مسیحی طبق گزارشات در رابطه با فعالیتهای کلیساهایشان مانند برنامه ریزی جلسات نیایش گروهی، تبلیغ، و حضور در سمینارهای مسیحی در خارج از کشور به جرایم امنیت ملی محکوم شده اند.
دولت ایران متذکر میشود که در فرآیند قضایی مذهب افراد مورد توجه قرار نمیگیرد و اینکه مسیحیان در برابر قانون با سایر شهروندان مساوی هستند. دولت همچنین تاکید میکند که تقاضاهای صدور مجوز برای تاسیس کلیسا مورد بررسی مساوی قرار میگیرند. با این حال دولت متذکر میشود که به رسمیت شناختن یک مذهب اعضاء آن مذهب را از تعقیب قضایی برای “مسایل غیر قانونی” معاف نمیکند.
در بخش نتیجه‌گیری توصیه‌هایی ارائه شده است. در قسمتی از آن می‌خوانیم:
در قلب بحران در حال تعمیق حقوق بشر در ایران، عدم توجه ایران به برتری حقوق و موازین اعلام شده توسط معاهده هایی که خود یکی از اعضاء آن است وجود دارد. موضع گیریهای نسبی گرایی فرهنگی دولت ایران در خصوص حقوق بشر به محدودیتهای گسترده در حقوق اساسی منتج میشوند و اینکه چه کسی میتواند از این حقوق بر مبنای جنسیت، قومیت )اتنیک(، ایدئولوژی، نظرات سیاسی، مذهب و یا فرهنگ بهره مند شود.
متن کامل این گزارش را به زبان فارسی در ادامه بخوانید:
برای مشاهده فایل کامپیوتر شما باید به Acrobat Reader مجهز باشد.
منبع: سایت رسمی گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در مورد وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران
