بهرام دهقانی تفتی؛«تارهای زندگی که ظالمانه گسیخته شد»

«آخرین باری که او را دیدم از نگرانی شما و خودش نسبت به اینده کلیسا صحبت می کرد. اطمینان داشته باشید که این اشکها غبار از ایمان بسیاری برخواهد گرفت. بهرام نازنین ترین و پاک ترین انسانی بود که می شناختم.»

این یکی از نامه هایی است که اسقف دهقانی تفتی در جلد سوم «مسیح و مسیحیت نزد ایرانیان، در نظم و نثر و هنر معاصر»، که دوستان و آشنایان به یاد پسرش، بهرام، نوشتند،منتشر کرده است.

بهرام دهقانی تفتی، ۲۴ ساله، تحصیلکرده دانشگاه آکسفورد، مدرس دانشکده دماوند و فرزند نخستین اسقف ایرانی کلیسا انگلیکن (اسقفی)، از اولین قربانیان  مسیحی‌ستیزی پس از انقلاب اسلامی بود که در ششم ماه مه سال ۱۹۸۰، در نزدیکی اوین با شلیک گلوله کشته شد.

حملات به اعضا و اموال کلیسای اسقفی از همان روزهای نخست پیروزی انقلاب اسلامی آغاز شد. فقط هشت روز پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ارسطو سیاح، کشیش کلیسای اسقفی توسط عده‌ای ناشناس در دفتر کارش در شیراز کشته شد.

مدت کوتاهی پس از سوقصد نافرجام، آقای دهقانی تفتی برای کنفرانسی که از مدت‌ها قبل برنامه‌ریزی شده بود به قبرس رفت و جمهوری اسلامی فشار را بر بهرام افزایش داد.

خودداری اسقف دهقانی تفتی از واگذاری اموالی به دست نهادهای اسلامی که سپرده بازنشستگی نزدیک به ۲۰۰ کارمند بیمارستانها و مدارس دایره اسقفی را شامل می‌شد، به تشدید فشارها علیه کلیسا، شخص او و خانواده‌اش انجامید، و در نهایت بهرام را به قتل رساندند.

آقای دهقانی در مورد قتل پسرش به سایت مسیحی کلمه گفته است: «در واقع خون بهرام بود که باعث ادامه کار ما در اینجا و ادامه کار کلیسا شد. اگر من برمی‌گشتم، قطعاً مرا می‌کشتند و آن وقت همه کارها می‌خوابید. مرگ بهرام باعث شد من در این بیست و چند سال این کتاب‌ها را بنویسم، و به همین جهت نیز اسم انتشارات‌مان را به یاد بهرام، سهراب گذاشته‌ایم که اسم مستعار بهرام بود و اشاره‌ای است به مرگ سهراب به‌دست پدرش رستم.»

این رهبر مسیحی، همسر و دو دخترش،مجبور به ایران شده،و ساکن انگلستان شدند. گلی فرانسیس دهقانی،یکی از خواهران بهرام، اسقف کلیسای انگلیکن در انگلستان، و اخیرا در مجلس اعیان بریتانیا،در مورد نقض حقوق بشر در ایران سخن گفت. خانم دهقانی از جمله رهبران مسیحی است که روز شنبه،ششم ماه مه در مراسم تاجگذاری پادشاه چارلز سوم شرکت می کند. این اسقف کلیسای انگلیکن در توییتی همچنین یاداور شده در این روز به یاد برادرش نیز خواهد بود، و برای مسیحیان کلیسای انگلیکن در ایران دعا خواهد کرد.

پس از قتل بهرام، دوستان زیادی از سراسر جهان به خانواده دهقانی تفتی نامه نوشتند و یا به یاد وی شعر سرودند.

پدر وی در کتاب «مسیح و مسیحیت نزد ایرانیان، در نظم و نثر و هنر معاصر»،بخشی از آنها را منتشر کرده است. در دانشگاه اکسفورد، مکانی که بهرام در آن دانش آموخت،سال ها کنسرتی به یاد وی برگزار می کردند و شعری برای این «شهید مسیحی» می خواندند. یکی از این اشعار به قرار زیر است.

اهنگ های نانواخته

بهرام

قول دادیم که هرگز فراموشت نخواهیم کرد

عجیب است که گذشته سالها

نه فقط یادت را از خاطره ها نزدوده است

بلکه روز به روز زنده تر شده است

گوش دادن به اهنگهایی که بیادت نواخته شد

بیش از بیش به یادمان اورد

چه اهنگهایی که

بر تارهای زندگیت که انطور ظالمانه از هم گسیخته شد

نانواخته ماند

از اول انقلاب،حکومت اسلامی با قتل کشیش ارسطو سیاح و بهرام دهقانی تفتی و تصاحب اموال مسیحیان از جمله بیمارستان های شیراز و اصفهان که متعلق به کلیسای اسقفی بود،اذیت و آزار و دزدی از مسیحیان را  آغاز کرد که تا به امروز ادامه دارد.