اعلامیه جهانی حقوق بشر یک پیمان بین المللی است که در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در ۱۰ دسامبر ۱۹۴۸ به تصویب رسیده‌است و شامل ۳۰ ماده است که به تشریح دیدگاه سازمان ملل متحد در مورد حقوق بشر می‌پردازد. مفاد این اعلامیه كه از بزرگترین معاهدات بین المللی به شمار می‌آید، جهان شمول است و برای همه کشورهایی که سند مربوطه را امضا و تنفیذ کرده اند الزام آور بوده و از اعتبار حقوقی برخوردارست.
ماده هجدهم این اعلامیه بر حق “آزادی اندیشه ، عقیده و مذهب” تأكید دارد كه متضمن “آزادی تغییر مذهب، عقیده و ایمان” نیز بوده و شامل حق تعلیم امور مذهبی و اجرای مراسم دینی چه به صورت علنی و چه به صورت خصوصی هم می‌باشد.
ایران از نخستین امضاکنندگان اعلامیه جهانی حقوق بشر بود. پس از انقلاب اسلامی نیز دولت ایران با وجود تأكید عمدۀ بر “حقوق بشر اسلامی” همچنان به صورت رسمی در عضویت امضاكنندگان اعلامیه جهانی حقوق بشر باقی مانده است.
اما وضعیت رو به وخامت اقلیتهای دینی، خصوصاً هموطنان مسیحی، در سالهای اخیر و گزارشهای مکرر درباره تهدید، بازداشت، زندانی و شکنجۀ مسیحیان و به ویژه فارسی‌زبانان مسیحی ما را بر آن داشت تا اقدامی را در جهت حمایت و دفاع از حقوق اقلیتها و اطلاع رسانی در موارد نقض حقوق آنها بنماییم.
بازتاب موارد نقض حقوق بشر و انعکاس اخبار مربوط به پایمال شدن حقوق اقلیتهای دینی ایران دلیل اصلی تأسیس این سایت است.
اگر چه سایت “مادۀ۱۸” توجه خاصی به موارد نقص حقوق اقلیتهای دینی دارد، اما این به معنای نادیده انگاشتن حقوق مطرح در مواد دیگر اعلامیه حقوق بشر نیست. اما تلاش عمدۀ “مادۀ۱۸” در جهت پر كردن خلاء محسوس در آگهی‌رسانی نسبت به این بخش از حقوق شهروندان ایرانی است.
سایت با هدف حمایت از حقوق مندرج در مادۀ ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر برای ایرانیان تلاشهای زیر را به عمل می‌آورد:
- مستندسازی موارد تخلف از حق آزادی عقیده و مذهب در ایران؛
- ارتقای سطح آگاهی مجامع بین‌المللی از این تخلفات و تلاش برای حمایت از حقوق اقلیتهای دینی؛
- ارتقای سطح آگاهی ایرانیان مسیحی و غیرمسیحی از موارد تخلف حق آزادی عقیده و مذهب در ایران؛
- ایجاد مجموعه و آرشیوی اینترنتی از اسناد مربوط به حقوق اقلیتهای مسیحی با هدف خاتمه بخشیدن به روند تضییع این حقوق.
