۳۰ نوکیش مسیحی در سال ۲۰۲۱ با اتهاماتی مربوط به باور دینی و فعالیت مسالمت‌آمیز عقیدتی به محکومیت به زندان و تبعید محکوم شدند. ۲۱ نفر از آنها تا پایان سال میلادی همچنان در حال تحمل این احکام بودند: ۱۸ نفر زندانی، یک نفر در تبعید و دو نفر دیگر هم با پابند الکترونیکی در خانه.

این بخشی از گزارش سالانه در مورد وضعیت مسیحیان یا بهتر بگوییم نقض حقوق آنها در ایران است که سازمان ماده ۱۸ همراه با سه نهاد بین‌المللی مسیحی، درهای باز (Open Doors)، «سی اس دبلیو» (CSW) و «ام ای سی» (MiddleEast Concern) روز سه‌شنبه، پنجم بهمن ماه، منتشر کرده‌است.

بسیاری از این مسیحیانی که با محکومیت در سال گذشته میلادی روبرو شده‌اند، به دلیل شرکت در کلیسای خانگی یا به عبارتی دیگر دورهمی چند نوکیش مسیحی برای دعا و خواندن کتاب مقدس بوده‌است.

حکومت ایران کلیساهای فارسی‌زبان را تعطیل کرده و با حمله به منازل مسیحیان و کلیساهای خانگی آنها را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهد.

با ابتکار عمل چند نوکیش مسیحی که به دلیل شرکت در کلیسا خانگی به زندان فرستاده شده‌اند، و پشتیبانی سازمان ماده ۱۸، کمپین «کلیسا حق همه مسیحیان است» راه اندازی شد. مسیحیان فارسی‌زبان پرسش ساده ای از حکومت ایران دارند، «من مسیحی فارسی‌زبان کجا می‌توانم عبادت کنم، که کارم به زندان ختم نشود.» تاکنون دستکم ۳۳ کلیسای ایرانی پشتیبانی خود را از این کمپین اعلام کرده‌اند.

در این گزارش سالانه همچنین بار دیگر در مورد تغییراتی در موادی (۴۹۹ و ۵۰۰) از قانون مجازات اسلامی ابراز نگرانی شده‌است.

طبق ماده ۵۰۰ این قانون افراد می‌توانند به، مرتکب اعمالی چون «فعالیت آموزشی یا تبلیغی انحرافی مغایر یا مخل به شرع مقدس اسلام» متهم و محکوم شوند. امین خاکی، میلاد گودرزی و علیرضا نورمحمدی، اولین شهروندان مسیحی بودند که این قاون علیه آنها در دادگاه اعمال شدهُ و مجوعا به ۹ سال زندان محکوم شدند.

احکام قوه قضائیه در مورد نوکیشان مسیحی مبدل به کلاف سردرگمی شده‌است.

به عنوان مثال عبدالرضا (ماتیاس) علی حق‌نژاد اخیراً با رای شعبه دیگر دیوان عالی کشور همراه با هشت نوکیش مسیحی دیگر، که «تبلیغ مسیحیت و تشکیل کلیسای خانگی» را جرم ندانسته بود، به‌طور موقت آزاد شد، ولی پس از کمتر از دو هفته با اتهاماتی مشابه، به حکم شعبه دیگری از دیوان عالی راهی زندان شده‌است.

حکومت ایران درقبال برخی از مسیحیان زندانی، حتی طبق قوانین جمهوری اسلامی رفتار نمی‌کند.

درخواست ناصر نورد گل‌تپه، نوکیش مسیحی زندانی، بارها برای آزادی مشروط، علیرغم داشتن شرایط لازم، رد شده‌است. این زندانی عقیدتی حتی از رفتن به مرخصی هم محروم شده‌است.

علیرغم سخت شدن شرایط پناهندگی و پناهجویی، نوکیشان مسیحی تحت فشار حکومت، همچنان مجبور به ترک وطنشان شده‌اند.

 این گزارش الگوهای رفتاری حکومت در سرکوب مسیحیان فارسی‌زبان در سال ۲۰۲۱ را که به شکل بارزتری ملاحظه شده، توضیح داده‌است: دخالت فراینده اطلاعات سپاه در سرکوب فعالیتهای مسیحیان، تمرکز بیشتر بر فعالیتهای آنلاین در دنیای مجازی و شبکه‌های اجتماعی، جرم انگاری ابراز عقیده یا ارتباط با دیگر مسیحیان و تصویب قوانین محدود کننده از این جمله هستند.

گزارش سالانه ماده ۱۸ و سه سازمان دیگر یادآوری می‌کند که اذیت و آزار مسیحیان حتی پس از پایان حکم زندان ادامه دارد، برخی مانند ساسان خسروی با محرومیت از کار و ادامه سکونت در شهرشان روبرو می‌شوند.

اخیراً سازمان درهای باز، ایران را نهمین کشور «مسیحیت ستیز» جهان دانست.