مرتضی مشهودکاری

مرتضی حاجب مشهودکاری و دو عضو دیگر یک کلیسای خانگی در رشت ۱۴ شهریور ماه ۱۴۰۰،در یورش نیروهای امنیتی بازداشت شدند.

این سه نوکیش که همگی اعضای «کلیسای ایران» بودند، سپس به مکان نامعلومی منتقل شدند.

دو نوکیش دیگر عبارت بودند از یوحنا (احمد) سرپرست و ایوب (فرزین) پوررضازاده. پس از مدتی معلوم شد که آنها در بازداشتگاهی متعلق به سپاه نگهداری می‌شوند.

دادگاه انقلاب رشت در ۲۰ فروردین ماه ۱۴۰۱، این سه نفر را به دلیل فعالیت مسالمت آمیز دینی و از بابت اتهاماتی از جمله «تشکیل کلیسای خانگی، تبلیغ علیه نظام، ارتباط با عوامل تبشیری صهیونیستی و فرقه برانهامیست در خارج از کشور»، به ۵ سال و یک روز حبس و پرداخت ۱۸۰ میلیون ریال جزای نقدی محکوم کرد.

در جریان یکی از جلسات رسیدگی به اتهامات آنان در دادگاه، این سه نوکیش در دفاع از خود اظهار داشتند که «فقط مسیحی هستند و بر اساس کتاب مقدس عبادت می‌کنند» و «در هیچ فعالیت تبلیغی علیه نظام شرکت نکرده‌اند.»

طبق گزارش منتشر شده در ابان ماه ۱۴۰۲، احمد (یوحنا) سرپرست، ایوب (فرزین) پوررضازاده و مرتضی حاجب مشهودکاری، اجازه پیدا کردند که بقیه دوران محکومیت را در خارج از زندان بگذرانند ولی باید هر روز به زندان خود را معرفی کرده، و در کارگاهی در نزدیکی آن کار کنند.