نوکیشان مسیحی با انتشار بیانیه و گردهم‌آیی، به مناسبت اول ماه مه، روز کارگر، به نقض حقوق مسیحیان فارسی‌زبان و محرومیت آنها از حق اشتغال، اعتراض کردند.

در بیانیه ای که با امضای ۲۵ نفر از مسیحیان محروم از کار و زندانیان پیشین مسیحی، و به همت کارزار «کلیسا حق مسیحیان است (کحما)» منتشر شده، آمده‌است «جمهوری اسلامی حق کار و اشتغال را از مسیحیان فارسی‌زبان سلب کرده، در مسیر اشتغال آزاد و خوداشتغالی نیز موانعی جدی بر سر راهشان تراشیده و آن را سخت دشوار و حتی غیرممکن کرده و سهمی از فرصت‌های شغلی برایشان باقی نگذارده‌است.»

اقلیت‌های دینی به رسمیت شناخته شده یعنی زرتشتیان، یهودیان و مسیحیان (ارمنی‌ها و آشوری‌ها) از بسیاری حقوق، از جمله استخدام در بسیاری از نهادهای دولتی محروم هستند. حکومت ایران اقلیت‌های دینی مانند نوکیشان مسیحی، بهاییان، مدانییان و پیروان دین یارسان را به رسمیت نمی‌شناسد، به عبارت دیگر آنها را مبدل به شهروندان «دسته چندم» و «اشباح» کرده و بیش از همه از حقوق شهروندی و بشری محروم کرده‌است.

در سال‌های اخیر، نهادهای قضایی، به جز احکام زندان و جزای نقدی، محرومیت از شغل و کار را به عنوان مجازات به بسیاری از نوکیشان مسیحی تحمیل کرده‌اند.

یکی از این نوکیشان مسیحی مریم فلاحی است که به جز جزای نقدی، و به دلیل به مسیحی شدن، از اشتغال در خدمات دولتی منع شد. این پرستار مسیحی پس از ۲۰ سال کار در بیمارستانی در بوشهر مجبور شد محل کارش را به دلیل باور دینی‌اش ترک کند. همسر خانم فلاحی، سام خسروی، وبرادرش ساسان، نیز به مدت دو سال از اشتغال در مراکز اقامتی، که شغلشان پیش از بازداشت بود، محروم شدند.

ماری محمدی نوکیش مسیحی و فعال مدنی، که از امضاکنندگان این نامه است پیشتر در توییتی که در بهمن ۹۹ نوشته بود، به این موضوع اشاره کرده است: «پس از آزادی از زندان چندین مرتبه برای بازگشت به کار اقدام کردم ولی تا به امروز با گذشت قریب به یک سال از کار محروم هستم.

این بیانیه همچنین به سرکوب مسیحیان به ویژه نوکیشان مسیحی، از پیروزی انقلاب اسلامی، اشاره کرده و نوشته «از نخستین روزهای به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی مسیحیان فارسی‌زبان، این اقلیت دینی غیررسمی، با اشکال مختلف تبعیضات و ستم‌های هدفمند مواجه بوده‌اند؛ از قتل‌های زنجیره‌ای، اعدام، زندان و تخریب و پلمب و مصادره کلیساها و مستغلات آن‌ها گرفته تا محرومیت از حقوق انسانی، مدنی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و غیره. در حالی‌که در بسیاری از کشورها شاهد مباحث پیشرفته‌ای حول محور رفع «تبعیض در اشتغال» هستیم، در ایران در مورد مسیحیان فارسی‌زبان باید علیه نقض حق «داشتن شغل» اعتراض کنیم.»

به مناسیت روز کارگر، «کمپین من هم یک مسیحی هستم» روز اول ماه مه، در استکهلم، دست به تجمع زده و یادآور محرومیت نوکیشان مسیحی از حق اشتغال، و سرکوب آنها در ایران شد. نوکیشان مسیحی فارسی‌زبان در پایتخت سوئد، همچنین با جنبش صنفی معلمان ایران ابراز همبستگی کردند.

کمپین #من_هم_یک_مسیحی_هستم
در روز اول مای دو هزار و بیست و دو
در شهر استکهلم تجمعی به مناسبت روز جهانی کارگر برگزار کرد تا یادآور شود نوکیشان مسیحی در ایران در کنار تمام تبعیض ها و سرکوبهای اعمال شده توسط حکومت جمهوری اسلامی از حق کار کردن نیز محروم می شوند . pic.twitter.com/Bn6K7AmyNz

— من هم یک مسیحی هستم (@iamchristiantoo) May 2, 2022

نوکیشان مسیحی بارها حمایت خود از فعالیت‌های کارگری را اعلام کرده‌اند که از آن جمله می‌توان به نامه ابراهیم فیروزی، نوکیش مسیحی و زندانی سابق عقیدتی، اشاره کرد که در حمایت از اعتصاب سراسری کامیون‌داران، از زندان نوشته بود.