محمدرضا (یوهان) امیدی، روز ۱۶ خرداد ۱۴۰۱، پس از تحمل حبس و تبعید داخلی، به ۱۴ روز مرخصی منتهی به آزادی، فرستاده شد. این عضو کلیسای خانگی از ۲۵ شهریور ماه ۱۳۹۹ در تبعید داخلی به سر می‌برد.

آقای امیدی پس از تحمل دو سال و یک ماه حبس، اواخر مرداد ماه ۱۳۹۹، از زندان اوین آزاد شد و پس از یک ماه، برای اجرای دو سال حکم تبعید راهی برازجان استان بوشهر شد.

طبق گزارش رسیده به سازمان «ماده ۱۸»، با در نظر گرفتن مدت ۸۸ روز زندان و مدت زمانی که آقای امیدی در تبعید گذرانده، این مرخصی به وی تعلق گرفته‌است.

پیشتر یوهان امیدی به یکی از دوستان نزدیکش گفته بود که در دوره تبعید نیز مانند سال‌های زندان «به خداوند اعتماد دارم» و «این بخشی از هدف و برنامه‌ایست که خدا برای زندگی من دارد. من با شادی از این فرصت استقبال می‌کنم و تبعید را به جان می‌خرم. شاید تجربه من برای مسیحیان دیگری که در آینده حکم تبعید می‌گیرند، نکاتی آموزنده‌ای داشته باشد.»

این نوکیش همچنین مهر ماه ۱۳۹۹، به دلیل شرکت در مراسم عبادتی عشا ربانی مسیحیان و به اتهام «شرب خمر» (نوشیدن مشروبات الکلی)، در دفتر دادستانی برازجان، متحمل ۸۰ ضربه شلاق شد.

این حکم در حالی اجرا می‌شود که طبق قانون اساسی ایران بر اساس اصل ۱۳ قانون اساسی «ایرانیان زرتشتی، کلیمی و مسیحی تنها اقلیت‌های دینی شناخته می‌شوند که در حدود قانون در انجام مراسم دینی خود آزادند.» مسیحیان در آیین دینی خود که موسوم به «عشا ربانی» بوده و بین ایرانیان به شام خداوند نیز معروف است، نان و شراب یا آب انگور می‌خورند که یادآور شام آخر عیسی مسیح با حواریون است.

شلاق زدن این عضو کلیسای خانگی موجب واکنش مورگان اورتگاس سخنگوی وقت وزارت خارجه آمریکا شد که در این مورد در فیس بوک وزارتخانه اش نوشت «ما این مجازات‌های ناعادلانه را محکوم کرده و از ایران می‌خواهیم که به همه ایرانیان اجازه آزادی عمل در پایبندی به عقایدشان را بدهد.»

حکومت ایران هیچ حقی را برای مسلمانانی که تغییر دین می‌دهند، قایل نیست و این شهروندان ایرانی را مانند اقلیت‌های به رسمیت شناخته نشده مبدل به «اشباح» کرده‌است.

محمدرضا (یوهان) امیدی، همراه با یوسف ندرخانی، و صاحب (زمان) فدایی، دو نوکیش دیگر از گروه موسوم به «کلیسای ایران» در رشت، به دلیل فعالیت صلح‌آمیزعقیدتی و به اتهام «تشکیل کلیسای خانگی» و «ترویج» آنچه که «مسیحیت صیهونیستی» خوانده شد، در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی، به ریاست قاضی احمدزاده، در سوم تیرماه ۱۳۹۶، به ده سال زندان محکوم شدند.

بعد از درخواست اعاده دادرسی، محکومیت یوسف ندرخانی، رهبر کلیسای خانگی موسوم به «کلیسای ایران» و صاحب (زمان) فدایی، به شش سال و محکومیت محمدرضا (یوهان) امیدی به دوسال زندان کاهش یافت. آقای امیدی، یک ماه، پس از پایان محکومیتش در زندان نگه داشته شد. محمدرضا امیدی همچنین به دو سال تبعید به برازجان در استان بوشهر محکوم شد.

سازمان‌های بین‌المللی از جمله سازمان ملل، بارها ایران را برای نقض حقوق بشر و حقوق اقلیت‌های مذهبی و دینی محکوم کرده‌اند.