طبق اطلاعات دریافتی سازمان ماده ۱۸، دو نوکیش مسیحی، حسین (دانیال) محمدی و زهرا (هانا) غلامی، روز یکشنبه ۲۵ آبان ۱۴۰۴ پس از دریافت احضاریه برای اجرای حکم، خود را به شعبه دوم اجرای احکام کیفری دادسرای عمومی و انقلاب ملارد معرفی کردند.

این دو، از جمله نوکیشانی بودند که در ۲۰ آذر ۱۴۰۲ در جریان یورش مأموران امنیتی بازداشت شدند. در آن روز، حدود ۳۰ مأمور وزارت اطلاعات به یک مهمانی خانوادگی مسیحیان که برای برنامه‌ریزی جشن کریسمس در منزلی حوالی شهریار برگزار شده بود، حمله کردند. در این گردهمایی حدود ۲۵ نوکیش مسیحی حضور داشتند. مأموران تلفن‌های همراه و وسیله‌های ارتباطی همه حاضران را ضبط کرده و هر یک را به‌طور جداگانه حدود نیم ساعت بازجویی کردند. طی هفته‌های بعد نیز این افراد تک‌تک احضار و دوباره بازجویی شدند.

پس از بازرسی خانه محل تجمع، مأموران سه تن از حاضران به نام‌های زهرا (هانا) غلامی، حسین (دانیال) محمدی و سیروس خسروی را بازداشت و منازل شخصی آنان را نیز تفتیش کردند. هم‌زمان، دو نوکیش مسیحی دیگر ــ از جمله تیمور (کوروش) حسینی، نوکیش افغان ــ نیز در کرج، در منزل یا محل کار خود بازداشت شدند. وزارت اطلاعات و دادگاه انقلاب برای این افراد یک پرونده مشترک تشکیل داد.

در سال‌های گذشته نیز مأموران امنیتی بارها در ایام نزدیک به کریسمس به منازل و کلیساهای خانگی مسیحیان یورش برده و آنان را تحت فشار قرار داده‌اند.

هانا و دانیال همان زمان پس از تفتیش منازل بازداشت شدند، اما سیروس خسروی ابتدا بازداشت نشد. چند روز بعد او برای بازجویی احضار و به‌طور موقت بازداشت شد، ولی در ۱۲ دی ۱۴۰۲ بدون نیاز به قرار وثیقه آزاد گردید. آقای خسروی پدر دو فرزند دوقلو است که در آن زمان به دلیل بیماری کلیوی در انتظار عمل پیوند بودند.

هانا، دانیال و کوروش بین ۳۰ بهمن تا ۲ اسفند ۱۴۰۲ با قرار وثیقه دو میلیارد تومانی به‌طور موقت آزاد شدند. نوکیش چهارم نیز با وثیقه ۳۰ میلیون تومانی آزاد گردید. این افراد پس از ۴۲ روز بازداشت از زندان خارج شدند.

در ۲۲ اسفند ۱۴۰۲، محمدابراهیم صالحی‌برمی، بازپرس شعبه اول دادسرای عمومی و انقلاب ملارد، برای چهار نوکیش مسیحی به اتهام‌های «عضویت در دسته یا جمعیتی با هدف برهم‌زدن امنیت کشور» و «تشکیل چنین جمعیتی» کیفرخواست صادر کرد.

حکم صادره در دادگاه انقلاب

در ۱۲ تیر ۱۴۰۳، جلسه رسیدگی به این پرونده در شعبه دوم دادگاه انقلاب شهریار برگزار شد. قاضی بهرام پناهی، بر اساس ماده ۴۹۸ قانون مجازات اسلامی، هانا، دانیال، کوروش و نوکیش چهارم را مجرم شناخت.

بر همین اساس، برای هانا، دانیال و کوروش حکم ۲ سال حبس تعزیری و برای متهم چهارم به اتهام معاونت، حکم یک سال حبس صادر شد.

ماده ۴۹۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مقرر می‌دارد: هر کس با هر مرامی، دسته، جمعیت یا شعبه جمعیتی بیش از دو نفر را، در داخل یا خارج کشور، تحت هر عنوانی تشکیل دهد یا اداره کند که هدف آن بر هم زدن امنیت کشور باشد و محارب شناخته نشود، به حبس از دو تا ده سال محکوم می‌شود.

محکومان به رأی صادره اعتراض کردند، اما این رأی در اول دی ۱۴۰۳ در شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران تأیید شد. 

در ۸ اسفند ۱۴۰۳، پرونده جهت بررسی درخواست اعاده دادرسی در شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور ثبت شد، اما این درخواست توسط دیوان رد گردید.