کشیش فرهاد سبک‌روح، امین افشارنادری، وحید هکانی و همایون (اسماعیل) شکوهی، چهار نوکیش مسیحی که در سال‌های گذشته، به دلیل باور مسیحی و فعالیت مسالمت آمیز دینی بازداشت شده، و ایام کریسمس را در زندان سپری کردند، به ماده ۱۸ در مورد جشن کریسمس، تجربه خودشان، دلهره و شادی مسیحیان زیر سایه بی‌عدالتی می‌گویند.

کشیش فرهاد سبکروح از رهبران کلیسای جماعت ربانی اهواز، که در ایام کریسمس با هجوم مأموران امنیتی به کلیسایش در اهواز، همراه با گروهی از مسیحیان از جمله همسرش، شهناز جیزان بازداشت شده بود، به ماده ۱۸ می‌گوید که وضعیت نوکیشان مسیحی را در این ایام درک می‌کند چراکه «ما هم اغلب اعیادِ سال نو و روزهای جشن میلاد رو در ترس و نگرانی می‌گرفتیم.»

دوم دی ماه۱۳۹۰، در اهواز، نیروهای امنیتی به هنگام یورش به داخل کلیسای آقای سبکروح صورت‌های خود را پوشانده بودند حتی بچه‌های کوچک کانون شادی که به شدت ترسیده بودند را نیز با خود بردند. به عبارت دیگر کریسمس که جشن شادی و کادو گرفتن برای کودکان است، در جمهوری اسلامی مبدل به کابوس می‌شود.

این کشیش کلیسای جماعت ربانی در مورد تجربه دردناک این بازداشت می‌افزاید «روزهای عید میلاد و سال نو، برای من و خانواده‌ام همیشه یادآور ماجرای دستگیری، تبعید و زندان و در نهایت اخراجمان از ایران است.»

این رهبر مسیحی و همسرش تحت فشار حکومتی و تهدید شدن به اعدام مجبور به ترک کشورشان شدند.

آقای سبکروح که هم‌اکنون در آمریکا زندگی می‌کند و به فعالیت در کلیسا مشغول است، علیرغم درد و رنج، از امیدش به آینده می‌گوید: اما چون به خدایی ایمان دارم که  این ظلم‌ها و بی‌عدالتی‌ها را می بیندُ مطمئنم که او روزی از کشور عزیزمان ایران تفقد خواهد کرد و همهٔ مردم ایران در آزادی و بدور از ترس زندگی خواهند کرد و هر کس خدای خودش رو خواهد پرستید و عیدهایمان را در شادی حقیقی جشن خواهیم گرفت. به امید ایرانی آزاد و آباد.»

در همین راستا، امین افشارنادری، این نوکیش مسیحی و زندانی سابق عقیدتی که محبور به ترک میهنش شده، می‌گوید «هر بار که میلاد مسیح و سال نو نزدیک می‌شود، شادی حضور عیسی روی زمین برای من مصادف می‌شود با تجربه من از بازداشت و زندان.»

امین افشارنادری، با اتهامات «اقدام علیه امنیت ملی» با تشکیل و اداره کلیساهای خانگی و «توهین علیه مقدسات» به ۱۵ سال حبس محکوم شد.

این نوکیش مسیحی می‌افزاید «یک کریسمس و دو سال نو رو در زندان اوین گذراندم و با نزدیک شدن این عید، هر بار غم و تنهایی زندان یادم می‌افتد و این چیزی است که می‌تواند در انتظار مسیحی‌هایی باشد که با وجود خطر بازداشت، می‌خواهند میلاد مسیح رو دور هم جشن بگیرند…این چیزی نیست که لایق مردمی باشد که سعی می‌کنند شهروندان نمونه‌ای برای جامعه‌شان باشند.»

شهروندان مسیحی در ایران به استقبال کریسمس می روند

این شهروند مسیحی در مورد وضعیت تبعیض آمیزی که نوکیشان مسیحی با آن روبرو هستند، می‌گوید «با اینکه تا حدی می‌شود توی شهرها و محله‌های مختلف نزدیکی کریسمس رو حس کرد، ولی این شادی به تلخی کشیده می‌شود وقتی می‌بینم که مسیحی‌های ایران، به جز اقلیتی از ارامنه و آشوریان، بخش عمده‌شان که مسیحیان فارس‌زبان هستند باید با ترس و خطر این روز رو جشن بگیرند یا مکان یا کلیسایی نداشته باشند که بخواهند این روز رو دور هم جشن بگیرند.»

تلاش برای یک جشن کریسمس «نرمال» زیر سایه سرکوب

وحید هکانی از تلاش نوکیشان مسیحی برای یک جشن کریسمس «نرمال» در شرایط دشوار ایران می‌گوید. این زندانی سابق عقیدتی می‌گوید «یک سال قبل از اینکه ما دستگیرشویم، ما با صاحب یک باغی در نزدیکی شیراز صحبت کردیم و اونجا برای مراسم کریسمس جمع شدیم. .. از یک طرف همه دوست داشتند این مراسم رو مثل بقیهٔ مسیحیان داشته باشند، از طرفی هم این ترس وجود داشت که اطلاعات بیاد بریزد و دستگیر کند، و کلاً همه چیز رو خراب شود. ولی به هر شکلی که بود رفتیم، اونجا رو تزئین کردیم برای خودمون درخت گذاشتیم. یک شامی درست کردیم، و همه چی به خوبی پیش رفت…. شکر خدا به خیر گذشت و مشکلی هم پیش نیومد.»

عکسی از منزل یک شهروند مسیحی از ایران

همایون شکوهی که همراه با وحید هکانی و جند شهروند مسیحی دیگر در بهمن ماه ۱۳۹۰ در شیراز در یک کلیسای خانگی دستگیر و بازداشت شد، می‌گوید «من بعد از ایمان به مسیح، ۸ سال در ایران زندگی کردم که متأسفانه چهار تا از کریسمس‌ها رو در زندان بودم…ما برای پرستش خدای خودمان حتی در خانه‌های خودمان هم اجازه نداشتیم و من خودم در خانهٔ شخصی خودم دستگیر شدم همراه با خانواده‌ام، و همگی به زندان رفتیم. همراه با چند تا از دوستان دیگر.»

وی می‌افزاید «در واقع خواستم بگویم که اگر برای تمام مسیحیان جهان، روز تولد مسیح، پر از شادی هست، در کشورِ من روز اضطراب هست و روزیه که بیشترِ دستگیری‌ها توی این روز انجام می‌شود از مسیحیان و واقعاً این غمناکه که جایی که دولت کمک به شادیِ مردم کند، در همون روزِ شادی، غم برای مردم به ارمغان میاورد»

در سال‌های گذشته، مأموران امنیتی حکومت در زمان کریسمس، حمله به منازل مسیحیان و کلیساهای خانگی را تشدید کرده و مسیحیان را بازداشت کرده و مورد اذیت و آزار قرار می‌دهند. نوکیشان مسیحی، علیرغم فشار و سرکوب همچنان به برگزاری مراسم کریسمس ادامه می‌دهند، و به حکومت اجازه نمی‌دهند، شادی شان را بدزدد و آنها را تسلیم اراده خود کند.