گاه‌شمار جفا و آزار مسیحیان ایران در سال ۲۰۰۹

توسط | 20 فروردین 1389 | خبر

بررسی خلاصه ای از اقدامات صورت گرفته علیه مسیحیان ایران در سال ۲۰۰۹ نشان دهنده فشاری سیستماتیك و برنامه‌ریزی شده‌ است که گستره آن تبعیض، تهدید، تحقیر و حتی زندان و شکنجه را نیز در برمی‌گیرد.  این رویکرد مسئولین نظام اسلامی، ایران را در زمره کشورهایی با بیشترین گزارش‌های سالیانه از آزار و جفا بر مسیحیان قرار داده است.

با توجه به رشد و گسترش چشمگیر کلیساهای خانگی و نوکیشانی که غالبا از زمینه اسلامی به مسیحیت گرویده‌اند، این گروه در سال گذشته هدف اصلی حملات نیروهای امنیتی و انتظامی بوده‌اند. در آستانه انقلاب اسلامی  سال ۱۳۵۷ (۱۹۷۹ میلادی) و با جمعیت ۳۵ میلیون نفری ایران، سهم مسیحیان فارسی زبان حدود ۵۰۰ نفر بود. پس از گذشت سی سال، و دو برابر شدن جمعیت کشور، تعداد مسیحیانی فارسی زبان در کمترین برآوردها، بیش از صد هزار نفر تخمین زده می‌شود.

نقض قانون اساسی

با آنكه در قانون اساسی جمهوری اسلامی بر ضرورت دفاع از حقوق پیروان ادیان رسمی (یهودیان، مسیحیان، و زرتشتیان) به عنوان اقلیت های دینی تصریح شده است، اما هرگز این اصل قانون اساسی از سوی دولتمردان جمهوری اسلامی به صورت جدی رعایت نشده است. مصادیق نقض این اصل از قانون اساسی در مورد جامعه مسیحی ایران به شرح زیر است:
یكم – تحت نظر قرار دادن فعالیتها، اجتماعات و كلیساهای مسیحیان به اشكال علنی و غیر علنی توسط وزارتخانه های اطلاعات و ارشاد اسلامی.
دوم – اجرای قاطعانه ممنوعیت تبلیغ دین مسیحی. حكومت به شدت در این مورد به مسیحیان سخت گیری میكند و در این رابطه تعهدات متعددی از رهبران كلیساهای رسمی ایران گرفته میشود. عدم تبلیغ مسیحیت و اجرای آیین تعمید آب برای مسلمان زاده ای كه به مسیحیت می گروند، شرط اصلی باری صدور مجوز فعالیت این كلیساها در ایران است.
سوم – تعقیب، آزار، ارعاب و بازداشت غیر قانونی مسیحیان بدون رعایت موازین قانونی توسط ماموران رسمی و غیر رسمی حكومت.
چهارم – محدود كردن جلسات پرستشی كلیساها به بهانه های گوناگون. تلاش ماموران دولت برای جلوگیری از جلسات كلیسائی و آموزشی به زبان فارسی و مجبور كردن رهبران كلیسا به معرفی اعضاء و ارائه لیست شركت كنندگان در جلسات به ماموران امنیتی و دولتی.
پنجم – عدم صدور مجوز ساخت برای ساختمان كلیسا و بستن تعدادی از كلیساهای فعال. تحت فشار قرار دادن رهبران و اعضای این کلیساهای با رفتارهای تهدید آمیز.
ششم – اعمال تبعیض در زمینه‌های شغلی. تبعیضات شغلی هم در رده مشاغل كشوری و هم مشاغل لشكری وجود دارد. این تبعیضات هم در سطوح شهرستان و استان و هم در كل كشور به صورت بی وقفه ادامه داشته است. مسیحیان سالهاست که از داشتن پست‌های ریاست و فرماندهی محرومند. مسیحیان از گرفتن شغل در وزارتخانه های اطلاعات و ارشاد اسلامی و نهادهای قضائی و انتظامی نیز بازداشته می‌شوند.
هفتم –  تبعیض قضائی بر اساس هر دو منبع مورد استناد در قضاوت دادگاههای ایران یعنی قوانین مدنی و شرع اسلام در مورد مسیحیان اعمال میشود. هرچند نابرابری مسیحیان با مسلمانان در مورد دیه برطرف شده است اما همچنان تبعیضات عمده ای در مورد قوانین ارث ، ازدواج و ارتداد وجود دارد كه باعث ایجاد حس عدم امنیت قضائی برای مسیحیان ایران میشود .
هشتم – ندادن مجوز برای انتشار نشریات ویژه مسیحیان . این در حالی است كه حملات شدیدی در رسانه های محافظه كار بر علیه مسیحیان وجود دارد و بدون ارائه مدركی آنان به رابطه با بیگانه و جاسوس و مزدور بودن متهم میشوند. حق پاسخگوئی مسیحیان و دفاع از خودشان به علت عدم وجود نشریات مستقل ضایع شده  و از بین رفته است .

بنا به این دلایل، نقض قانون اساسی جمهوری اسلامی در مورد اقلیت های مسیحی مبرم است.

در سالهای اخیر از سوی هموطنان مسلمان در ایران هیچ رفتار خشونت آمیزی علیه مسیحیان گزارش نشده است و نهادهای رسمی و غیر رسمی وابسته به نظام جمهوری اسلامی تنها عاملان آزار و اذیت مسیحیان به شمار می‌آیند.

مقایسه آماری
اگر بخواهیم ارزیابی صحیح تری از وضعیت مسیحیان در داخل ایران داشته باشیم لازم است به مقایسه وضع آنان با سایر اقلیتهای دینی موجود در جامعه  بپردازیم . مطابق گزارشات رسمی مجامع بین المللی مدافع حقوق اقلیتهای مذهبی و دینی، بهائیان ایران شاید یكی از شناخته شده ترین اقلیت های دینی مورد جفا در تمام دنیا محسوب میشوند. پیروان بهائیت در ایران  به این بهانه كه بهائی دین رسمی نیست مورد آزار و تبعیض بسیار  قرار میگیرند .

بررسی ها نشان میدهد بهائیان داخل كشور در سال ۲۰۰۹ میلادی با ۸ مورد هجوم برای دستگیری و بازداشت پیروان آن دین مواجه بوده اند ( گزارش سالانه وزارت امورخارجه آمریكا در مورد آزادی مذهب – بخش ایران ، اكتبر ۲۰۰۹ ) . در طول همان سال مطابق گزارشات تائید شده تعداد موارد دستگیری و بازداشت پیروان مسیحیت در ایران ۱۴مورد بوده است . بهائیان در طی همان سال با ۲ مورد تخریب و بستن اماكن خود نیز روبرو بوده اند ( همان منبع ) . مسیحیان ایران در مدت مشابه با ۲ مورد تعطیلی كلیساهای خود مواجه شده اند . ۷ رهبر اصلی جامعه بهائی ایران كه در سال ۲۰۰۸ بازداشت شدند همچنان بلاتكلیف در بازداشت هستند و پرونده قتل ۳ رهبر ارشد كلیسای ایران كه سالها قبل به شهادت رسیدند هنوزبه نتیجه قانع كننده ای نرسیده است.

موارد رسمی برای اقدام به بازداشت و دستگیری مسیحیان در كشور دو برابر همین موارد در مورد بهائیان بوده است به وضوح بیانگر افزایش شدت سركوب مسیحیان در سال گذشته میلادی است و ازسوی دیگر نشان دهنده افزایش حساسیت سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی جمهوری اسلامی نسبت به جامعه مسیحی ایران  میباشد.

خلاصه
در مجموع، با توجه به همه جوانب مختلف و وقایع روی‌ داده، میتوان اینگونه نتیجه‌گیری كرد كه حكومت اسلامی ایران با جدیت بیشتری بر سیاست‌های سی سال گذشته در افزایش فشارهای اجتماعی بر مسیحیان ادامه می‌دهد تا آنها را وادار به مهاجرت اجباری از ایران بكند.

در چند سال اخیر، با توجه به گرایش روز افزون ایرانیان فارسی زبان به مسیحیت، دامنه فشارهای اجتماعی و تبعیض‌ها نیز گسترش یافته و از دو قوم ارمنی و آشوری فراتر رفته است. تئوریسین‌های امنیتی جمهوری اسلامی اکنون تنگ‌تر كردن فضا برای مسیحیان فارسی‌زبان را در دستور کار خود قرار داده‌اند. تشدید برخوردهای امنیتی و قضائی با نوکیشان مسیحی تلاشی است برای بازدارشتن جوانان از گرایش به مسیحیت و ایجاد ترس از شرکت در اجتماعات مسیحی. به همین دلیل،‌ آمـار سالیانه بازداشت و دستگیری مسیحیان با افزایش روبروست.

فشار بر مسیحیان و اذیت و آزار مردم برای جلوگیری از گرایششان به یك آئین و یا تفكر خاص، نقض آشكار حقوق ماده هجدهم اعلامیه جهانی حقوق بشر است.

گاه شمار جفا و آزار مسیحیان در سال ۲۰۰۹

در ادامه گاهشمار فشار بر مسیحیان در سال ۲۰۰۹ ارائه می‌شود که به ترتیب وقوع حوادث تنظیم شده است.  آنچه كه در گاهشمار سالانه جفا و آزار مسیحیان ثبت می‌شود فقط بخشی از این موارد را شامل می‌شود که رسانه‌ای شده‌اند. بسیاری از موارد بازداشت و دستگیری و محدودیت‌های اعمال شده، به علت تهدیدهای دستگاه قضائی و امنیتی و نگرانی‌های دستگیر شدگان از اعمال فشارهای بیشتر، هرگز رسانه ای نمیشوند

۳ بهمن ۱۳۸۷ ( ۲۲ژانویه ۲۰۰۹ ) – بازداشت همزمان ۳ تن از مسیحیان در تهران: حامیك خاچكیان (۵۱ ساله- خادم كلیسای فارسی زبان جماعت ربانی مركز)، نادره جوادی (۴۴ ساله) و همسرش جمال قالی شورانی (۴۹ ساله).

۱۰بهمن (۲۹ ژانویه ) – ممانعت از ورود مسیحیان فارسی زبان به كلیسای آشوری شهرآرای تهران و جلوگیری از موعظه به زبان فارسی در سرویس های روز جمعه و یكشنبه آن كلیسا.

۱۱ بهمن ( ۳۰ژانویه ) – بازداشت آقای حسین كریمی  (۲۷ ساله) از مسیحیان فارسی زبان ساكن كرج كه در آن شهر دستگیر شد.

۴اسفند ( ۲۲ فوریه ) – بازداشت آقای مظاهر – ر (وبلاگر  و مبشر مسیحی) در اصفهان به همراه خواهرش و یك دوست مسیحی به نام آقای حامد – س .

۱۵ اسفند ماه (۵ مارس ) – بازداشت ۲ تن از مسیحیان فارسی زبان به نامهای خانم مرضیه امیری (۳۰ ساله) و مریم رستم پور (۲۷ ساله) به جرم اقدام علیه امنیت ملی و انتقال آنها به زندان اوین .

۲۱ اسفند ( ۱۱ مارس ) – صدور حكم ۸ ماه حبس تعلیقی برای سه تن از مسیحیان شهر شیراز به نامهای علاء الدین حسین، همایون كاشانی، و سید امیر حسینی باب اناری، كه اردیبهشت ماه در فرودگاه شیراز بازداشت شده بودند. دادگاه انقلاب این افراد را به اتهام همكاری با شبكه های تلویزیونی محبت و نجات و همچنین بشارت انجیل به ۸ ماه حبس تعلیقی (به مدت ۵ سال) محکوم کرد.

۵ فروردین ۱۳۸۸ ( ۲۴ مارس ) – تعطیلی كلیسای آشوری شهر آرای تهران از سوی دادگاه انقلاب اسلامی به جرم تبلیغ و ترویج آئین مسیحیت در بین غیر آشوری ها (فارسی زبانان).

۱۶ فروردین ( ۴ آوریل ) – اجرائی شدن دستورالعمل شعبه چهارم اجرای احكام دادگاه ارومیه، درباره قطع حقوق بازنشستگی خانم فاطمه پاكی معلم بازنشسته و نوكیش مسیحی توسط اداره آموزش و پرورش آذربایجانغربی .

۵ اردیبهشت (۲۴ آوریل ) – مهران محمودی ۲۸ ساله از نوكیشان مسیحی بر حسب احضاریه ای از سوی دادگاه انقلاب اسلامی شهرستان ارومیه احضار شد. در این احضاریه آقای محمودی به توطئه علیه نظام جمهوری اسلامی متهم شده است.

۳۱ اردیبهشت (۲۰ می ) – هجوم ماموران امنیتی لباس شخصی به یك منزل در شهرستان كرج و بازداشت آقای جواد ابطحی صاحب خانه به همراه ۴ نوكیش مسیحی دیگر.

۸ مرداد ( ۲۹ جولای ) – هجوم به یك كلیسای خانگی در رشت و دستگیری تعدادی از نوكیشان مسیحی . دو نفر از اعضای این کلیسای خانگی بازداشت شده  و بقیه با سپردن تعهد آزاد گردیدند.

۹ مرداد (۳۰ جولای ) – حمله به یك كلیسای خانگی دیگر در شهرستان رشت و بازداشت ۶ نفر از نوكیشان مسیحی حاضر در آنجا.

۱۰ مرداد ( ۳۱ جولای ) – محاصره یك ویلا در منطقه فشم در نزدیكی تهران با تعداد كثیری از ماموران امنیتی و بازداشت ۲۴ نوكیش مسیحی . هفده  نفر از این افراد بلافاصله پس از انجام بازجوئی و سپردن وثیقه آزاد شدند. هفت نفر دیگر به اسامی شهنام یار محمد، شاهین، مریم، موبینا، مهدی، اشرف و نریمان در بازداشت باقی ماندند.

۱۲ مرداد ( ۲ آگوست ) – هجوم به منزل یكی از شهروندان مسیحی به نام مرضیه فسائی در تهران و بازداشت و انتقال او به زندان اوین .

۱ و ۲ شهریور ( ۲۲ و ۲۳ آگوست ) – احضار گروهی از نوكیشان مسیحی جهت ارائه توضیحات به ستاد خبری اطلاعات كردستان . بیش از ۸ نفر در سنندج ، ۲ نفر در سقز، ۱ نفر در قروه و ۱ نفر در كامیاران . همه این افراد در محل زندگی خود با كلیساهای خانگی و فعالیتهای بشارتی مسیحی در ارتباط بودند .

۱۲ آذرماه ( ۲ دسامبر ) – مراجعه ماموران امنیتی مشهد، به خانه یك نوكیش مسیحی به نام حمیده نجفی و بازداشت ایشان پس از تفتیش و بازرسی منزل وی. این افراد خود را ضابطین دادگاه انقلاب مشهد مینامیدند. خانم نجفی در روز چهارشنبه ۹ دی برابر۲۹ دسامبر، در دادگاه انقلاب مشهد بدون داشتن وكیل محاكمه شد و طی یك حكم ناعادلانه به جرم ارتباط با شبكه های تلویزیونی مسیحی و تماس با آنها محكوم به ۳ ماه حبس در خانه و سلب سرپرستی دختر ده ساله اش از او و شوهرش گردید .

۲۶ آذرماه ( ۱۶ دسامبر ) – هجوم عناصر امنیتی لباس شخصی به یك گردهمائی مسیحیان فارسی زبان در شهرستان كرج . این افراد برای برگزاری جشن كریسمس پیش از شروع محرم گرد آمده بودند تا جشن آنها با ایام عزاداری شیعیان همزمان نشود . در این هجوم ۷۰ نفر دستگیر شدند و بعد از یك بازجوئی مختصر بدون اینكه مجاز به ادامه مراسم خود باشند با سپردن تعهد و ثبت آدرس و مشخصاتشان آزاد شدند . ۲ تن از رهبران این گروه به نامهای آقایان كامبیز سقائی و علی كشور دوست بازداشت و به نقطه نامعلومی منتقل شدند.


منبع: كمیته مسیحیان در مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران

0 Comments

‫ارسال نظر و دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *