یوسف ندرخانی،نوکیش و فعال مسیحی،۲۲ مهر ماه ۹۸ به اعتصاب غذای ۲۱ روزه خود پایان داد.

یوسف ندرخانی که به دلیل فعالیت های مسیحی خود در حال تحمل  ده ساله زندان است، در اعتراض به محرومیت از تحصیل پسر ۱۵ ساله اش یوئیل، به دنبال عدم شرکت در کلاسهای دینی و قرآن دست به اعتصاب غذا زد.  دانیال، پسر بزرگتر آقای ندرخانی ، با ۱۷ سال سن نیز تنها به صورت «مهمان» در مدرسه پذیرفته شد.

تاکنون در مورد شرایط تحصیلی  فرزندان این نوکیش مسیحی  تغییری ایجاد نشده، اما مقامات زندان به یوسف ندرخانی اطمینان دادند که موضوع را بررسی خواهند کرد.

هر دو فرزند وی  دو سال تحصیلی گذشته به دلیل خودداری از شرکت در کلاسهای دینی اسلامی ، از دریافت کارنامه پایان دوره محروم شده اند.

اعضای اقلیت های دینی شناخته شده از جمله مسیحیان، و همچنین یهودیان و زرتشتیان به‌طور معمول از کلاس های معرفت اسلامی و قرآن معاف هستند، اما فرزندان نوکیشان مسیحی، مانند یوسف ندرخانی، که از اسلام به مسیحیت گرویده اند ، به دلیل اینکه همچنان مسلمان محسوب می شوند از این حق برخوردار نیستند.

یوسف ندرخانی و همسرش تینا که هر دو نوکیشان مسیحی هستند  و در دهه گذشته برای حق به رسمیت شناختن پسران خود بعنوان مسیحی تلاش زیادی کرده اند.

يوسف ندرخانی،رهبر یک کلیسای خانگی، موسوم به «کلیسای ایران» پیشتر در سال ۱۳۸۸در شهر رشت نیز بازداشت شده بود. دادگاه بدوی او را به «ترک دين» و «دعوت ساير مسلمانان به مسيحيت»، «ايجاد يک کليسای مخفی در خانه خود» و «ابراز مخالفت آشکار با اسلام» متهم کرد و طبق گزارش‌ها برای او مجازات اعدام صادر شده بود.

یوسف ندرخانی به همراه همسرش ومحمد رضا امیدی، محمد علی مسیب زاده و زمان فدائی در ۲۴ اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۵ توسط ماموران امنیتی در جریان برگزاری مراسمی دینی در یک منزل شخصی در رشت بازداشت شدند. دادگاه آنها در ۲۴ خرداد ماه سال جاری در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی احمدزاده برگزار شده بود.

یوسف ندرخانی و همسرش چند ساعت بعد آزاد شدند، اما سه نفر دیگر چندی بعد با سپردن وثیقه آزاد شدند.

 یوسف ندرخانی همراه با صاحب فدایی، یوهان امیدی و دو نوکیش دیگر از گروه موسوم به «کلیسای ایران» در رشت، به دلیل فعالیت صلح‌آمیز عقیدتی و به اتهام «تشکیل کلیسای خانگی» و «ترویج» آنچه که «مسیحیت صیهونیستی» در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی، به ریاست قاضی احمدزاده، در سوم تیرماه ۱۳۹۶، به ده سال زندان محکوم شد.

یوسف ندرخانی پیش از بازگشت به زندان در بهمن ۹۶، بازهم تلاش کرد تا پسرانش به عنوان مسیحی به رسمیت شناخته شوند، اما موضوع پس از درخواست تجدیدنظر مقامات محلی استان گیلان  از مرجع آموزش عالی که بنفع خانواده حکم کرده بود باید دوباره رسیدگی شود.

در نتیجه ، در پایان دو سال تحصیلی گذشته ،از آنجایی که فرزندان آقای ندرخانی در آزمونهای دروس دینی و قرآن شرکت نکردند به آنها  گواهی ارائه نشد که نشان دهنده به پایان رساندن دوره تحصیلی باشد.

یوئیل قرار بود امسال کلاس ۱۰ را شروع کند ، اما هنوز کارنامه پایان دوره کلاس ۸ خود را دریافت نکرده ، چه رسد به کلاس ۹. همچنین، دانیال، که قرار بود کلاس ۱۲ را شروع کند، از زمان اتمام کلاس ۹، کارنامه پایان دوره خود را دریافت نکرده است.

سال گذشته، پسران به صورت «مهمان» ثبت نام شدند هرچند باید  تا زمان صدور حکم در مورد خانواده ، تمام مخارج تحصیل خود را پرداخت کنند، اما امسال، اگرچه دانیال دوباره به عنوان «مهمان»کاملاً پولی پذیرفته شد ، ، به یویل گفته شد كه، چون موفق به اخذ گواهینامه سال تحصیلی قبل نشده است، نمی تواند به مدرسه برگردد.

یوسف ندرخانی در نامه ای به مقامات زندان گفت كه تصمیم وی برای اعتصاب غذا ناشی از ضرورت دفاع از حق فرزندان من به عنوان اعضای اقلیت مسیحی است که با اقدامات تبعیض آمیز که به ابتکار مقامات وزارتخانه های اطلاعات و آموزش و پرورش اتخاذ شده است، نقض می شوند.

وی گفت: «این فریاد پدری است که به ناحق زندانی شده است.»همچنین اضافه کرد که «اکنون ۱۱ سال است که من برای احقاق حقوق آنها با دلایل قانونی می جنگم».

یوسف به وزیر آموزش وپرورش متوسل شد و اظهار امیدواری كرد كه وزیر «به این فرجام توجه کند و آنچه را كه برای پایان دادن به بی عدالتی هایی كه خانواده من به عنوان مسیحی متحمل می شوند، مطابق قانون انجام دهد.»

زمینه

به نظر می رسید  فتوای رهبر جمهوری اسلامی ایران در زمان ارتداد یوسف ندرخانی، زمینه را برای به رسمیت شناختن کودکان نوکیشان مسیحی فراهم می کند.

در این فتوا آمده است: «ممکن است خود شخص تغییر دین داده مرتد محسوب شود ، اما اگر آنها پس از ارتداد طبق اصول جدید دینی خود ازدواج کنند، فرزندان آنها مرتد محسوب نمی شوند.»

اعتقاد بر این است که وزارت اطلاعات در تلاش است با فشار آوردن به مسئولین آموزش و پرورش از تصمیمی به نفع خانواده ندرخانی جلوگیری کند.

منصور برجی، مدیر سازمان ماده ۱۸، گفت که این قدرت وزارت اطلاعات در ایران را برجسته می کند که آنها حتی تا آنجا پیش می روند که با حکم رهبر جمهوری اسلامی، مقام مافوق خود مخالفت کنند.

مقامات محلی آموزش و پرورش گیلان در فرجام خواهی خود علیه حکم مقامات آموزش عالی گفتند که گرچه یوسف  ندرخانی به عنوان یک مسیحی شناخته شده است ، اما در مورد همسرش تینا نمی توان همین را گفت.

یوسف ندرخانی و همسرش با این گفته مخالفت کردند و ابراز داشتند که تینا هرگز عملاً مسلمان نبوده و مایل است در دادگاه در این مورد شهادت دهد می تواند شناسنامه یوئیل را ارائه دهد که نشان می دهد وی به عنوان مسیحی ثبت شده است.

آنها همچنین معترضند كه در درخواست تجدیدنظر توسط  آموزش و پرورش گیلان، مرتباً آنها  (كافر) خطاب میشوند و میگویند كه در عوض باید مانند دیگر مسیحیان «اهل كتاب» (انجیل) تلقی شوند.

سازمان ماده ۱۸ از حکومت ایران می خواهد كه به دانیال و یوئیل و همه فرزندان نوکیشان فرصت تحصیل به عنوان مسیحی را بدهد ، همانگونه كه این حق در ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی موجود است که به والدین حق انتقال آموزه های دینی خود به فرزندانشان را می دهد، و حق دخالت مقامات را سلب می کند وایران نیز از امضا کنندگان این میثاق است.

آقای برجی  اخیرا وضعیت خانواده ندرخانی  را  در گزارشی در مورد آزار و اذیت مسیحیان در سراسر جهان، که به سفارش دولت بریتانیا تهیه شده، مطرح کرد.