ابراهیم فیروزی

ابراهیم فیروزی، نوکیش و فعال مدنی، به دلیل باور به مسیحیت و فعالیت مسالمت‌آمیز عقیدتی، بیش از هفت سال را در زندان و تبعید به سر برد. این نوکیش مسیحی پس از تحمل سالها فشار از جانب حکومت جمهوری اسلامی، روز سه‌شنبه یکم اسفند ماه ۱۴۰۲ در منزل مسکونی خود در رباط کریم درگذشت. اعضای خانواده ابراهیم علت درگذشت او را «مرگ در اثر سکته قلبی» عنوان کردند. او در زمان درگذشت تنها ۳۸ سال داشت.

این نوکیش مسیحی برای نخستین بار، در ۲۸ دی ماه  ۱۳۸۹ در رباط کریم بازداشت شد و به دلیل گرویدن به مسیحیت و انجام فعالیت‌های بشارتی به «تبلیغ علیه نظام» و «توهین به مقدسات» متهم شد. وی پس از ارجاع پرونده به دادگاه از اتهام توهین به مقدسات تبرئه شد ولی از بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» توسط دادگاه انقلاب کرج به ۵ ماه حبس تعزیری و ۵ ماه حبس تعلیقی محکوم شد. پس از تأیید این حکم در دادگاه تجدیدنظر، ابراهیم در تاریخ ۱۸ خرداد ۱۳۹۰ از زندان رجایی شهر آزاد شد.

این شهروند مسیحی، برای بار دوم در اسفندماه سال ۹۱، در محل کارش بازداشت شد. «پخش کتاب مقدس مسیحیان، راه اندازی سایت مسیحی» به عنوان مصادیق «اقدام علیه امنیت ملی» از جمله اتهامات ابراهیم فیروزی بود. او پس از گذراندن ۵۳ روز حبس با سپردن وثیقه به ارزش ۳۰ میلیون تومان، آزاد شد.

ابراهیم در سال ۹۲ برای سومین بار بازداشت و در تیر ماه همان سال، از سوی دادگاه انقلاب شهرستان رباط کریم به اتهام «تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی»، از طریق «راه اندازی و هدایت تشکل انحرافی بشارتی مسیحیت، و راه اندازی سایت مسیحی»، به یکسال حبس و دو سال تبعید به شهرستان سرباز واقع در استان سیستان و بلوچستان محکوم شد.  بازداشت مجدد ابراهیم، در حالی صورت گرفت که او خود را آماده معرفی به زندان اوین برای اجرای حکم یک سال زندان می‌کرد.

در فروردین ۱۳۹۴، قاضی محمد مقیسه، رئیس شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامی با صدور حکم جدیدی،  ابراهیم فیروزی، و یک شهروند ارمنی تبار و ارتدکس، به نام سوادا آغاسر را مجموعاً به ۱۰ سال زندان محکوم کرد. حکم ۵ سال حبس صادره برای ابراهیم زمانی به او ابلاغ شده که وی در حال گذراندن دوران محکومیت قبلی خود در زندان رجایی شهر کرج بود.

ابراهیم دوران پنج سال حبس خود را بدون مرخصی گذراند، و بارها از دریافت خدمات پزشکی محروم شد. وی حتی اجازه شرکت در مراسم تشییع و تدفین مادرش را نیافت. ابراهیم بارها از زندان، با نوشتن نامه، از فعالیت‌های مدنی و آزادی دینی حمایت کرد.

ابراهیم فیروزی در آبان ماه ۹۸  پس از پایان دوران محکومیت پنج ساله، از زندان آزاد شد و در همان ماه به جهت اجرای حکم دو سال تبعید، راهی شهر راسک سرباز در استان سیستان و بلوچستان شد. او در گفتگویی اختصاصی با سازمان ماده۱۸ از سالهای زندان و تبعید خود سخن گفت.

این شهروند مسیحی در ۱۳ بهمن ماه ۹۹ با انتشار پیامی ویدیویی در یوتیوب ضمن اشاره به پرونده‌سازی مجدد وزارت اطلاعات علیه خود، اعلام کرد وزارت اطلاعات بدون مستندات او را متهم به «توهین به مقدسات» و «تبلیغ علیه نظام» کرده‌است. او گفت که «اعضای خانواده‌اش  مورد تفتیش عقاید قرار گرفته‌اند» و همچنین برخی از اموالش از جمله موبایل، لپ تاپ، کتاب مقدس و حتی کتاب‌هایی که با مجوز وزارت ارشاد منتشر شده، از طرف مأموران امنیتی توقیف شده است و این امر موجب شده که وی از ادامه تحصیل آن‌لاین بازماند. پس از انتشار پیام ویدیویی در یوتیوب توسط ابراهیم، در نوزدهم بهمن ماه شعبه دادیاری دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان سرباز او را برای ارائه توضیحات در مورد «تبلیغ به نفع گروه‌های مخالف جمهوری اسلامی» به دادسرا فراخواند. او پس از حضور در دادسرا بازداشت و به زندان منتقل شد. ابراهیم فیروزی در زندان چابهار دست به اعتصاب غذا زد. بسیاری از مسیحیان ایرانی و غیرایرانی با انتشار پیام‌های ویدیویی از وی حمایت کردند.  ابراهیم فیروزی، نوکیش مسیحی، دوشنبه ۲۸ بهمن ماه ۹۹، به اعتصاب غذای خود، پس از آنکه مقامات به وی قول «آزادی قریب‌الوقوع» و بررسی «جدی» پرونده اش را دادند، پایان داد. ابراهیم روز ۶ مهر ماه، در یک جلسه ده دقیقه‌ای دادگاه از اتهامات وارده تبرئه و پرونده تازه‌اش مختومه اعلام شد. با این وجود او با قرار وثیقه ۵۰ میلیون تومانی از ز ندان زاهدان آزاد شد. 

ابراهیم روز سه‌شنبه یکم اسفند ماه ۱۴۰۲ در رباط کریم درگذشت. این نوکیش مسیحی دو روز بعددر کنار آرامگاه مادرش به خاک سپرده شد. به گفته منابع حاضر در مراسم خاکسپاری، اعضای خانواده آقای فیروی علت درگذشت او را «مرگ در اثر سکته قلبی» عنوان کردند. همزمان برخی از اطرافیان ابراهیم فیروزی مرگ وی را در سی و هشت سالگی «مشکوک» دانسته‌اند.

ابراهیم در زمان درگذشت ۳۸ ساله بود و بیش از هفت سال از عمر خود را به دلیل باور مسیحی و فعالیت صلح آمیز دینی در زندان و تبعید داخلی به سر برده بود.

ابراهیم فیروزی حتی در زندان به مقاومت ادامه داده و صدای بی صدایان بود. این شهروند مسیحی در حمایت از دیگر زندانیان بارها در زندان با نوشتن نامه به شدت از مقامات و مسولان انتقاد کرد. آقای فیروزی در یکی از نامه‌هایش در اعتراض به وضعیت بهنام ابراهیم‌زاده، فعال کارگری در زندان، از  بی‌عدالتی ساختاری حکومت انتقاد کرد. او در نامه‌اش نوشت «پرسش من این است آیا قوه قضاییه جمهوری اسلامی که سالهاست با زیر پا گذاشتن حقوق بشر، رعایت انصاف و عدالت را در بین اشخاص حکومتی بی‌معنی ساخته‌ است می‌تواند به آنانی که در زندان‌ها مسئولیت تصمیم‌گیری دارند رعایت عدالت را بیاموزد؟»

ابراهیم فیروزی همچنین بارها از جنبش‌های مدنی در ایران و آزادی بیان دفاع کرده بود، از پشتیبانی کردن از اعتصابات کامیون‌داران تا اعتراض به مسدود کردن اینترنت.

یکی از دلایل عمده دستگیری‌های متعدد آقای فیروزی، پخش کتابمقدس از طرق مختلف، از توزیع نسخه چاپی تا دیجیتالی آن بود. حکومت جمهوری اسلامی طی سالیان گذشته با حمله به منازل مسیحیان و کلیساهای خانگی، کتابمقدس آنها را توقیف کرده و از آن در محاکم و دادگاه‌ها به عنوان مدرک جرم استفاده می‌کند.

این شهروند مسیحی را با اتهاماتی از جمله «توهین به مقدسات» و «تبلیغ علیه نظام از طریق ترویج مسیحیت»، بدون ارایه سند و مدرکی روانه زندان و تبعید کردند.

ابراهیم فیروزی در زمان تبعید، علیرغم اذیت و آزار وزارت اطلاعات، به یاری شهروندان راسک شتافت. او با جمع‌آوری کمک‌های مردمی برای دانش آموزانی که بدون کفش و امکانات کافی و با پای برهنه راهی مدرسه می‌شدند، کفش، کوله پشتی و نوشت‌افزار خرید. این زندانی سابق عقیدتی حتی برای مدارس روستایی اطراف راسک، با کمک مالی جمع‌آوری شده، دست با ساخت سرویس‌های بهداشتی زد.

ابراهیم فیروزی، بارها در نوشته‌هایش بر پایداری خویش در ایمان مسیحی، علیرغم فشار شدید بر خود و خانواده اش تأکید کرد و نوشته بود «هیچ چیز، نه تهدید وزارت اطلاعات و نه پول و … وی را از عشق مسیح دور کند.»

آقای فیروزی علیرغم مسیحی بودن در قبرستان مسلمانان دفن شد. نوکیشان مسیحی علیرغم اینکه اکثریت جمعیت مسیحی ایران را تشکیل می‌دهند، از نظر حکومت به رسمیت شناخته نشده و از اساسی‌ترین حقوق شهروندی محروم هستند.