ناصر نورد، نوکیش مسیحی که از سی دی ماه سال گذشته دوران ۱۰ سال حبس خود را در زندان اوین می‌گذراند، اخیراً در دل نوشته‌ای ضمن رد اتهام «اقدام علیه امنیت کشور»، تاکید کرده است که «برای همه از ریاست زندان تا قاضیان و وکلا و هم بندی‌ها … آشکار شده است که من به خاطر عیسی مسیح زندانی هستم».

آقای نورد که توسط قاضی ماشاالله احمدزاده، رئیس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران، به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی از طریق تشکیل و راه‌اندازی تشکیلات غیرقانونی کلیسای خانگی» در تاریخ ۲ خرداد ۱۳۹۶ (۲۳ مه ۲۰۱۷) به ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم شده است، خطاب به مسئولین حکومتی و قضایی سه پرسش اساسی مطرح کرده است:

«چگونه یک مسیحی متعهد ایرانی، که در ایران به دنیا آمده و بزرگ شده، پدران و اجدادش برای هزاران سال در این سرزمین زندگی کرده‌اند، و خدمتگزار خدایی است که او را برای خدمت صلح و آشتی دعوت کرده است، می‌تواند بر علیه امنیت کشور خود… اقدامی کرده باشد؟
آیا حضور چندین خواهر و برادر مسیحی در منزلی، و خواندن سرود، انجیل، و پرستش خدا اقدام علیه امنیت کشور است؟
آیا ده سال محکومیت زندان برای برپایی کلیساهای خانگی که امکان مقدس خداست برای حمد و ستایش او (به ناچار از بسته بودن کلیساهای خانگی) نقض روشن حقوق انسانی و مدنی و بی عدالتی محض نیست؟»

با وجود دفاعیات مستند وکلای پرونده و تردیدهای جدی درباره قانونی بودن اتهامات وارده، شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر تهران به ریاست قاضی حسن بابایی نیز در تاریخ ۲۱ آبان ۱۳۹۶ حکم ۱۰ سال زندان برای نوکیش مسیحی «ناصر نورد گل‌تپه» را تایید کرد.

استناد حکم صادره در دادنامه «ماده ۴۹۸ قانون مجازات اسلامی» عنوان شده است. براساس این ماده قانونی، «هر کس با هر مرامی، دسته، جمعیت یا شعبه جمعیتی بیش از دو نفر در داخل یا خارج از کشور تحت هر اسم یا عنوانی تشکیل دهد یا ‌اداره نماید که هدف آن بر هم زدن امنیت کشور باشد و محارب شناخته نشود به حبس از دو تا ده سال محکوم می‌شود».

پیشتر حسین احمدی‌نیاز، وکیل آقای نورد در گفتگو با سازمان ماده۱۸ اظهار داشته بود که در این پرونده «هیچ اقرار، یا عنصر مادی و معنوی که … مؤید قصد براندازی و بر هم زدن امنیت کشور باشد وجود ندارد». وی همچنین تاکید کرده است «مسیحیان بازداشت شده در تمام مراحل بازپرسی، تاکید داشته‌اند که ارتباط آنها صرفاً در انجام امور عبادی و دینی بوده و آنها با هم دعا کرده و در مورد انجیل با هم صحبت می‌کردند.»

ناصر نورد، به همراه سه مسیحی شهروند کشور آذربایجان به نام‌های «الدر قربانوف، ‌یوسف فرهادوف و بهرام نسیبوف» در تاریخ ۴ تیر ماه ۱۳۹۵ در یک گردهمایی خصوصی بازداشت شدند. هر چهار مسیحی بازداشت شده به مدت دو ماه در زندان انفرادی تحت بازجویی قرار گرفتند و سرانجام پس از گذشت چهار ماه زندان با قرار وثیقه ۱۰۰ میلیون تومان به طور موقت از زندان آزاد شدند. سه شهروند آذربایجان پس از آزادی به کشور و نزد خانواده خود بازگشتند.

ناصر نورد، نوکیش مسیحی که به تازگی اولین سالروز تولد خود را در بند هشت زندان اوین گذراند، در دل نوشته خود اظهار داشته است که «برای همه کسانی که موجب آزار و جفا و زندانی شدن من می‌باشند برکت خواسته» و «از اینکه شایسته شمرده شده‌ام تا برای ایمان و شهادت عیسی مسیح در اینجا باشم خداوند را با کمال شادی و آرامش شکر می‌گویم.»

وی همچنین از مسیحیانی که در سراسر دنیا برای او دعا و تلاش می‌کنند تشکر کرده و نوشته است: «از تمامی خواهر و برادرانم در خداوند و بقیه وفادار او که با کمک و دعاهای بسیار خود که عطر خوشبوی خداوند است و مرا فیض می‌بخشد قلباً تشکر می‌کنم»

متن کامل نامه آقای نورد را در ادامه بخوانید:

********************

سپاس بر خدا

خدایی که با رحمت عظیم خود در عیسی مسیح همه را به حیاتی نو فرا می‌خواند، برای امیدی زنده و پایدار، پدر همه خوبی‌ها که نام او مقدس است.

در کلام پر فیض او چنین آمده است «هر کس باید تسلیم قدرت‌های حاکم باشد، زیرا هیچ قدرتی جز از سوی خدا نیست، قدرتهایی که وجود دارند از جانب خدا مقرر شده‌اند. پس آنکه بر علیه قدرتی عصیان کند، در حقیقت علیه آنچه خدا مقرر کرده عصیان ورزیده است.» (رومیان ۱۳: ۱و ۲)

سوال من از دولتمردان، قاضیان و بازجویان وزارت اطلاعات که نماد چشم دولت حاکم بر کشورم می‌باشند این است که چگونه یک مسیحی متعهد ایرانی، که در ایران به دنیا آمده و بزرگ شده، پدران و اجدادش در این سرزمین زندگی کرده‌اند برای هزاران سال، و خدمتگزار خدایی است که او را برای خدمت صلح و آشتی دعوت کرده است، می‌تواند بر علیه امنیت کشور خود (جرم نسبت داده شده در کیفرخواست اینجانب «اقدام علیه امنیت کشور از طریق راه‌اندازی و برپایی کلیساهای خانگی») اقدامی کرده باشد؟ آیا حضور چندین خواهر و برادر مسیحی در منزلی، و خواندن سرود، انجیل و پرستش خدا اقدام علیه امنیت کشور است؟ آیا ده سال محکومیت زندان برای برپایی کلیساهای خانگی که امکان مقدس خداست برای حمد و ستایش او (به ناچار از بسته بودن کلیساهای خانگی) نقض روشن حقوق انسانی و مدنی و بی عدالتی محض نیست؟

اما شکر بر خدا که تمامی این اتفاقات را به خیریت گردانیده است، چرا که برای همه از ریاست زندان تا قاضیان و وکلای این جریان و هم بندی‌هایم، بر همه و همه آشکار شده است که من به خاطر عیسی مسیح زندانی هستم و این به بشارت و پیشرفت بیشتر انجیل خداوند خواهد انجامید. بنابراین، نخست برای همه کسانی که موجب آزار و جفا و زندانی شدن من می‌باشند برکت خواسته و امید آن را دارم که روزی کلام حقیقت که قادر است همه را بنا کند، تقویتشان کرده و آنها را نجات بخشد. در ثانی از اینکه شایسته شمرده شده‌ام تا برای ایمان و شهادت عیسی مسیح در اینجا باشم خداوند را با کمال شادی و آرامش شکر می‌گویم و بر آن قادر مطلق توکل می‌کنم که مردگان را زنده می‌کند و مشتاقانه در انتظار آمدنش می‌باشم که می‌تواند مرا تا به آخر استوار نگه دارد.

از تمامی خواهر و برادرانم در خداوند و بقیه وفادار او که با کمک و دعاهای بسیار خود که عطر خوشبوی خداوند است و مرا فیض می‌بخشد قلباً تشکر می‌کنم و پیوسته در دعاهای خود آنان را بیاد می‌آورم و می‌دانم که به واسطه دعاهای آنان و یاری روح‌القدس با سرافرازی نجات خواهم یافت و سرافکنده نخواهم شد.

با تشکر فراوان

دل نوشته‌ای از مسیحی خادم خداوند
ناصر نورد
۹۷/۴/۱۷ – اوین