محمدرضا (یوهان) امیدی، نوکیش مسیحی، پس از تحمل دو سال و یک ماه حبس، روز سه‌شنبه، ۲۸ مرداد ماه، از زندان اوین آزاد شد.

این شهروند مسیحی، ۴۷ ساله، همراه با یوسف ندرخانی، و صاحب (زمان) فدایی، دو نوکیش دیگر از گروه موسوم به «کلیسای ایران» در رشت، به دلیل فعالیت صلح‌آمیز عقیدتی و به اتهام «تشکیل کلیسای خانگی» و «ترویج» آنچه که «مسیحیت صیهونیستی» در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی، به ریاست قاضی احمدزاده، در سوم تیرماه ۱۳۹۶، به ده سال زندان محکوم شدند.

دادگاه تجدیدنظر، روز دوشنبه دوم تیرماه سال جاری، محکومیت یوسف ندرخانی و صاحب (زمان) فدایی، را به شش سال و محکومیت محمدرضا (یوهان) امیدی را به دوسال زندان کاهش داد. آقای امیدی، یک ماه، پس از پایان محکومیتش در زندان نگه داشته شد.

محمدرضا امیدی همچنین به دو سال تبعید به برازجان در استان بوشهر محکوم شده و برای اجرای این حکم، دو هفته دیگر باید خود را به اوین معرفی کند تا مراسم ادارای برای فرستادن این شهروند مسیحی به تبعید طی شود.

محمد رضا امیدی، یوسف ندرخانی به همراه همسرش و، محمد علی مسیب زاده و زمان فدایی در ۲۴ اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۵ توسط مأموران امنیتی در جریان برگزاری مراسمی در یک منزل شخصی در رشت بازداشت شدند. دادگاه آنها در ۲۴ خرداد ماه سال جاری در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی احمدزاده برگزار شده بود.

یوسف ندرخانی و همسرش چند ساعت بعد آزاد شدند، اما آقای امیدی و دو نفر دیگر چندی بعد با سپردن وثیقه آزاد شدند.

‌منصور برجی، مدیر سازمان «ماده ۱۸» با استقبال از آزادی محمدرضا امیدی،افزود که وی مانند دیگر زندانیان عقدیتی مسیحی فقط به دلیل باور مسیحیش زندانی شده و امیدواریم دیگر زندانیان مسیحی به زودی آزاد شوند و ما به ویژه نگران سلامتی کسانی هستیم که در زمان شیوع کرونا، در  بندهای پرازدحام محبوسند.

در روزهای اخیر، شیوع کرونا در اوین، نگرانی از وضعیت سلامت مسیحیان زندانی از جمله آقای امیدی را شدت بخشید. طبق گزارش رسیده به «ماده ۱۸»، جواب آزمایش تشخیص کرونا محمدعلی (یاسر) مسیب زاده، شهروند مسیحی زندانی، یکشنیه، ۱۹ مرداد ماه، مثبت اعلام شده، زندانیان عقیدتی مسیحی، یوسف ندرخانی، زمان (صاحب) فدایی و ناصر نورد گل‌تپه علایم بیماری کرونا را نشان می‌دهند ولی هنوز آزمایشی در این رابطه از آنها گرفته نشده‌است.

 سازمان‌های حقوق بشری بارها در مورد وضعیت نابسامان بهداشتی در زندان‌ها و عدم دسترسی زندانیان به امکانات پزشکی ابراز نگرانی کرده‌اند.

سازمان عفو بین‌الملل اواخر تیرماه در گزارشی نوشته بود: «مقامات ایران به‌طور عمدی از ارائه مراقبت‌های پزشکی به زندانیان عقیدتی و دیگر زندانیان سیاسی سرباز می‌زنند و جان و سلامتی آنها را در معرض خطر جدی قرار می‌دهند. در بعضی موارد، محرومیت از مراقبت‌های پزشکی برای مجازات، ارعاب یا تحقیر زندانیان یا با هدف اخذ اعترافات اجباری صورت گرفته‌است.»