طبق گزارش‌ها، ماشالله پسرکهن، شهروند یهودی محبوس در زندان تهران بزرگ، که از آسیب شدید از ناحیه مچ پا، ناراحتی گوارشی و همچنین کم سوئی چشم  به شدت رنج می‌برد، از خدمات پزشکی محروم شده است. این شهروند یهودی در حال تحمل سه سال حبس به دلیل «سفر به کشور اسرائیل» است.

این شهروند یهودی همچنین از حق اعزام به بیمارستان برای درمان دندانهای خود محروم است.

شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست «ابوالقاسم صلواتی»، در بهار سال گذشته، این شهروند یهودی را به ۳ سال حبس تعزیری محکوم کرد.

 آقای پسرکهن، ۵۹ ساله، در تاریخ ۵ مهرماه ۹۶ پس از دیدار با خانواده خود در اسرائیل و پس از بازگشت به ایران توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و پس از یک هفته با قرار وثیقه از زندان آزاد شد.

در تاریخ ۲ خردادماه ۹۸، ماموران امنیتی وی را در منزلش در یزد بازداشت و جهت اجرای حکم به شعبه اجرای احکام دادسرای اوین در تهران منتقل کردند. وی صاحب ۳ فرزند است و پیش از بازداشت به شغل پارچه فروشی مشغول بوده‌است.

مجلس شورای اسلامی در آبان سال ۹۰ شمسی طرح تشدید مجازات سفر به اسرائیل را تصویب کرد. بر اساس این مصوبه، هر ایرانی که به اسرائیل سفر کند به حبس «از دو تا پنج سال» محکوم شده و «از سه تا پنج سال» نیز از داشتن گذرنامه محروم می‌شود. پیشتر در ماده ۲۴ قانون گذرنامه مصوب سال ۱۳۵۱ آمده بود که گذرنامه ایرانی برای سفر به تمامی کشورها اعتبار دارد مگر کشورهایی که «دولت در موارد مقتضی» سفر ایرانیان را به آن کشورها ممنوع کرده باشد و در ماده ۳۶ همین قانون، مجازات متخلفین از این ماده یک تا سه ماه حبس و یک هزار تا ده هزار جریمه نقدی یا هر دو مجازات با هم تعیین شده بود.

بسیاری از یهودیان ایرانی پس از انقلاب اسلامی، به کشورهای دیگر از جمله اسرائیل مهاجرت کردند. یهودیانی که در ایران زندگی می‌کنند، از دیدار با اعضای خانواده شان در اسرائیل و زیارت مکان‌های مقدس یهودیان در این کشور محروم هستند.

اخیراً جاوید رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران، در گزارش خود از عدم دسترسی زندانیان به امکانات پزشکی و بهداشتی یاد کرده بود. پیشتر ماده ۱۸ در مورد محروم کردن نوکیشان مسیحی زندانی به ویژه زمان (صاحب) فدایی در اواخر سال میلادی از امکانات پزشکی و درمانی گزارش داده بود.

به نوشته سایت حقوق بشر در ایران، «در تاریخ ۱۵ اسفند ماه ۱۳۹۸, ماشالله پسرکهن، از جمله زندانیانی بود که برای جلوگیری از شیوع کرونا در زندان،به مرخصی ۴۵ روزه اعزام شده بود. وی پس از اتمام دوران مرخصی در تاریخ ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۹۹, برای تحمل ادامه حبس به زندان تهران بزرگ بازگشت. کتاب های مذهبی وی که مرتبط با دیانت وی یعنی یهودیت بود در زمان ورود وی به اتاق نگهبانی زندان توسط ماموران ضبط شد.»

گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران، برای جلوگیری از شیوع ویروس کرونا، خواستار آزادی موقت تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی از زندان‌های شلوغ و پرازدحام ایران شده بود.

فشار و تبعیض در ۴۰ سال گذشته

حکومت ایران در ۴۰ سال گذشته فشار بر اقلیت‌های دینی و مذهبی از جمله یهودیان را افزایش داده‌است. حکومت ایران بارها هولوکاست را انکار کرده و دست به زندانی کردن و حتی اعدام یهودیان زده‌است.

بعد از انقلاب ایران، اعدام حبیب‌الله القانیان، رئیس انجمن کلیمیان تهران و کارآفرینی که مالک ساختمان پلاسکو بود، پس از بازگشت به ایران با اتهاماتی از جمله «جاسوسی برای اسرائیل» اعدام شد.

یهودیان که قدمتشان درایران به حدود سه هزار سال پیش بازمی‌گردد، مانند دیگر اعضای متعلق به جامعه اقلیت‌های دینی ایران، پس از انقلاب اسلامی، دست به مهاجرت گسترده زدند. پیش از سال ۱۳۵۷، حدود ۶۵ هزار یهودی در ایران زندگی می‌کردند. امروز شمار یهودیان کمتر از ۱۰ هزار نفر است.

در گزارش اخیر سالانه وزارت خارجه آمریکا در مورد نقض حقوق اقلیت‌های دینی و مذهبی در ایران آمده‌است حکومت جمهوری اسلامی به انتشار مطالب یهود ستیزانه ادامه داده و در تظاهرات حکومتی، بهایی‌ها و مسیحیان متهم به «تبانی با اسرائیل» می‌کنند.

تصویب طرح مجازات توهین به ادیان در مجلس شورای اسلامی نیز نگرانی در مورد تشدید محدودیت‌ها و سرکوب نوکیشان مسیحی و دیگر اقلیت‌های دینی و مذهبی غیررسمی را افزایش داده‌است.