شهادت‌نامه

بازجو اصرار داشت که «افکار شما مسمومه، افکار سیاسیه و شما دارید به کشور خیانت می‌کنید.» واکنش من این بود که «من اصلاً این رو قبول ندارم. من به عنوان یک مسیحی باید حق دعا، پرستش و رفتن به کلیسا رو داشته باشم، همون طور که یک مسلمون به مسجد می‌ره. این حق ما مسیحی‌ها هست و چیز زیادی نمی‌خواهیم.»

«قاضی از من خواست که دلیل مسیحی شدن خود را توضیح دهم و تأیید کنم که برگه‌هایی که بازجوها به نام من به او داده‌اند دست خط من است. خدا به من فرصت داد تا به قاضی در مورد عیسی مسیح و باور مسیحی خود بگویم و او با دقت گوش می‌داد.»

« با تهدیدهایشان مرا شکنجه می‌کردند. مثلاً می‌گفتند که وقتی پیر شدی می‌تونی از زندان بیرون بری... آنها همچنین می‌گفتند که به زودی خانواده‌ات را هم دستگیر می‌کنیم و به زندان می‌آوریم.»

«روزی یکی از بازجویان به من گفت که ما روش دیگه‌ای هم برای به حرف آوردنت داریم. ما زن و بچه‌های زیبات رو تکه تکه می‌کنیم! پاسخ دادم که من زندگی خود، همسر و فرزندانم را به مسیح سپرده‌ام  و از ایمانم برنمی‌گردم.»

«پنج مأمور وارد منزل شدند، در حالی که به ما توهین و فحاشی می‌کردند. دختر بزرگتر ما هشت ساله بود و دختر کوچکترمان سه ساله. هر دوی آنها آنها گریه ‌می‌کردند و محکم به مادرشان چسبیدند.»

«مأموران به ما گفته بودند که حرکت نکنید و به چیزی دست نزنید و حتی روسری خود را روی سر نگذارید. آنها شروع به گرفتن عکس و فیلمبرداری کردند تا بعداً ادعا کنند که ما به طور نامناسب جمع شده‌ایم. رفتار آنها بسیار تهاجمی و پر از خشونت بود.»

«در یکی از بازجویی‌ها، پرسیدم که آنها با کتاب مقدس و اناجیل چه می‌کنند و او گفت که آنها را می‌سوزانند.»

«من طعم نجات را چشیده بودم... خدا مرا از افسردگی نجات داده بود و من انجیل را با افسردگان، معلولین در میان می‌گذاشتم... در مورد آنچه خدا در زندگی من انجام داده بود با بازجویان صحبت کردم.»

«آنها به من توهین کردند و گفتند که تو نجس هستی! چرا دینت را عوض کردی؟ خودت را بدبخت کردی! آنها مرا به سمت راست و چپ هل می‌دادند و سعی داشتند مرا تحقیر کنند.»