درحالی محمد جواد ظریف، رئیس شورای راهبری انتخاب اعضاب کابینه دولت جدید، از «تبعیض مثبت» برای زنان و اقلیت‌ها سخن گفته که خود نظام جمهوری اسلامی در ۴۵ سال گذشته عامل تبعیض و سرکوب بوده است. این حکومت حتی میلیون‌ها ایرانی را مانند نوکیشان مسیحی، بهایی‌ها و پیروان دین یارسان، فقط به دلیل باور و عقیده، از حقوق ابتدایی شهروندی و انسانی محروم کرده است.
تأکید رهبر جمهوری اسلامی بر «مشارکت حداکثری» در انتخاباتی که با کاندیداهای دست‌چین شده شورای نگهبان برگزار می‌شود، می‌تواند بهترین دلیل برای بیانات زیبا و واژه‌های دلبرانه، ولی خالی از محتوایی باشد که کاندیداها، در مورد وضعیت اقتصادی،سیاسی، حقوق و ارزش «زنان»، «مردم ایران» و «اقلیت‌های مذهبی و قومی» در روزهای اخیر بیان کرده‌اند.
«کودکانی که در زمان جشن کریسمس دستگیر می شوند»، «مادر سالخورده بیماری که محروم از مراقبت فرزندش می‌شود»، «خانواده‌هایی که از قتل حکومتی عزیزانشان خبردار می‌شوند»، «کودک بیماری که تا پایان زندگی، بدون حضور پدر زندانی سپری می‌کند»، این روایت بخشی از چرخه درد و رنج نوکیشان مسیحی و اعضای خانواده‌شان است، چه مسیحی و چه غیرمسیحی، چه کودک چه سالخورده، که در «روز جهانی خانواده» به یاد می آوریم.
آنیا هاگا، نماینده هلندی پارلمان اروپا از حزب دمکرات مسیحی، روز چهارشنبه، ۱۵ فروردین ماه ۱۴۰۳، میزبان نشستی با عنوان «حمایت از آزادی دین یا باور در جهان آشفته» در مقر پارلمان اروپا در بروکسل، پایتخت بلژیک بود.
اگر وارد بیمارستانی در ایران، در هر شهر کوچک و بزرگ شوید، به بخش نوزادان تازه به دنیا آمده بروید، کافی است که حتی با یکی و دو کلمه در مورد نوزاد به راحتی بتوانیم بگوییم که تحت قوانین جمهوری اسلامی، این نوزادان علیرغم تلاش و استعداد، تا آخر عمر از چه حقوق ابتدایی محروم خواهند بود. چرا چون نوزاد دختر است، یا در خانواده زرتشتی، یهودی و مسیحی، بلوچ، یارسان یا بهایی یا اقلیت دیگر به دنیا آمده‌است…در ایران ما اقلیت به دنیا نمی‌آییم بلکه قوانین ما را اقلیت و عاری از حقوق شهروندی و بشری می‌کند.
به مناسبت انتشار گزارش سالانه سازمان جهانی مسیحی «اوپن دورز» یا «درهای باز» در مورد وضعیت مسیحیان جفادیده، نشستی در پارلمان اروپا، روز چهاشنبه، ۲۵ بهمن ماه، با حضور نمایندگانی از این نهاد مسیحی، سفیر ویژه اتحادیه اروپا برای ارتقا و حمایت از آزادی دین، فعالان مسیحی از کشورهای یمن و سودان، و نمایندگانی از پارلمان اروپا، در بروکسل برگزار شد.
«صدای عدالت»، «شفادهنده زخمی»، «وجدان آفریقای جنوبی»، «کشیش طغیانگر»، «قهرمان ضدآپارتاید»، «اسقف صلح» و «مارتین لوتر کینگ آفریقا»، از جمله لقب‌های دزموند توتو، اسقف اعظم کلیسای انگلیکن آفریقای جنوبی و برنده جایزه صلح نوبل است. او بارها کنار مردم ایران ایستاد.
تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر، برای تامین آزادی و برابری حقوق همه انسان ها،۷۵ سال پیش ،در دهم دسامبر، در سازمان ملل، تاریخ ساز شد. برخی از مسیحیان در نوشتن این سند تاریخی به‌طور مستقیم تأثیرگذار بودند، و گروهی از متفکران مسیحی نیز از جمله افرادی بودند که بحث جدی در مورد کرامت انسانی و اهمیت آزادی، و حقوق بشر را پیش از آغاز جنگ جهانی دوم مطرح کردند. برخی از نهادهای مسیحی و احزاب الهام گرفته از مبانی مسیحیت، نیز بحث حقوق بشر را هم در عرصه عمومی مطرح کردند و هم در میدان سیاست و قدرت.
در ۹ سالگی از پدر و مادر برده اش جدا شد و بارها در بازار برده فروشان آمریکا در قرن نوزدهم به فروش رفت. برده رنج دیده، تسلیم زور و تبعیض نشد، و برای حقوق برابر در آمریکا جنگید، مبدل به واعظ انجیل در گوشه و کنار کشور، و مدافع حقوق زنان شد. ناسا به افتخار این مبارز ضد تبعیض، مریخ نورد خود را «سوجورنر» خواند و مجسمه این نماد عدالتخواهی چند سال پیش در ساختمان کنگره آمریکا جای گرفت.
۱۵ سپتامبر، روز جهانی دمکراسی را درحالی در جهان گرامی می‌دارند، که مردم ایران از جمله مسیحیان، همچنان برای تحقق بخشیدن به رؤیای آزادی، عدالت و حقوق انسانی خود، در تلاش، مبارزه و انتظار هستند.